“ฮ่าๆๆๆ คุณหนูครีม คุณคิดว่าผมจะเอาคุณไปเป็นนางก้นครัวยังงั้นหรือ หน้าที่ของคุณคือทำตัวเป็นเมียที่น่ารัก นอนเปลือยกายอยู่บนเตียงรอปรนเปรอผัว หลังจากผัวกลับมาจากทำงานต่างหากล่ะ”
“อย่านะ พ่อเลี้ยงกฤตย์ อย่าทำแบบนั้นนะ”
ชาครียาร้องขอด้วยความหวาดกลัว ขณะเดียวกันก็พยายามดิ้นรน สะบัดหน้าหนีให้พ้นริมฝีปากร้อนๆ ที่ทำท่าจะกดจุมพิตลงมาบนเรียวปากของเธออีกครั้ง
“อย่าขอร้องให้เสียเวลา เพราะยังไงๆ คุณก็ต้องชดใช้ที่บังอาจเล่นตลกกับผม”
เจ้าของน้ำเสียงห้าวห้วนปัดริมฝีปากคลอเคลียไปกับเรียวปากสีหวานมากกว่าเดิม
“เอ่อ... ฉันไม่ได้...ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้คุณเสียหน้า ไม่ได้ตั้งใจหลอกคุณ”
“ไม่ได้ใจ แต่เรียกว่าจงใจมากกว่าใช่ไหมชาครียา?”
ริมฝีปากร้อนผะผ่าวสัมผัสบางเบาตามรูปปากสีหวาน ทำเอาชาครียาเริ่มหายใจติดขัดเข้าไปทุกขณะ
“ฉันขอโทษ พ่อเลี้ยงกฤตย์ ปล่อยฉันไปเถอะนะคะ”
“มันสายเกินกว่าจะพูดคำว่าขอโทษแล้
