หญิงสาวง่วนอยู่กับข้าวต้มหม้อใหญ่ พอได้ยินเสียงฝีเท้าเดินเข้ามาในห้องครัว ก็หันไปยิ้มกว้างให้ เมื่อเห็นเป็นพ่อเลี้ยงภพธรรม ก็เอ่ยถามด้วยน้ำเสียหวานๆ
“อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณลุง รับข้าวต้มร้อนๆ เลยไหมคะ เดี๋ยวครีมตักให้ค่ะ”
“ตักมาเลยหนูครีม ลุงกำลังหิวพอดี”
“คุณลุงรอสักครู่นะคะ”
ชาครียาหยิบถ้วยกระเบื้องเนื้อดีมาตักข้าวต้มหอมฉุยไปวางตรงหน้าพ่อเลี้ยงภพธรรม พร้อมกับหาเครื่องปรุงไปวางให้ท่านด้วย
“ได้แล้วค่ะคุณลุง ข้าวต้มปลาแซลมอนฝีมือครีมเองค่ะ อาจจะไม่อร่อยเท่าอาหารเหลา แต่ก็พอทานได้นะคะ”
“ฝีมือหนูครีมอร่อยอยู่แล้วลูก ไม่งั้นเจ้ากฤตย์มันไม่รักไม่หลงหรอกลูก”
พ่อเลี้ยงภพธรรมคลี่ยิ้มอบอุ่นให้ลูกสะใภ้ เอ่ยชมจากใจจริงและไม่ผิดหวังที่ได้ชาครียามาเป็นลูกสะใภ้
ชาครียาเขินอายกับคำชมของพ่อเลี้ยงภพธรรม แต่หญิงสาวตกอยู่ในอาการเหล่านี้ได้ไม่นาน เมื่อมีเสียงห้าวทุ้มของคนที่กำลังถูกกล่าวถึงลอยมาเข้
