ตอนที่11
เพียงแต่ย้ายไปตำหนักฉางเซินแล้ว เจ้าของตำหนักกลับไม่ได้รั้งอยู่ให้เจี่ยอวี้หลันได้ทำความคุ้นเคยดังที่เขาเอ่ยเอาไว้เท่านั้นเอง เพราะช่วงยามเฉินของวันต่อมาซ่างกวนไท่ก็มีงานเร่งด่วนให้ต้องรีบกลับไปค่ายทหารเฮ่ยหลงที่อยู่นอกเสียนหยางอย่างเร่งด่วน ทั้งที่ใกล้งานแต่งเข้ามาทุกวันแล้วแท้ๆ ตัวเจ้าบ่าวกลับจากไกลไปเสียได้
แต่สำหรับเจี่ยอวี้หลันเช่นนี้จึงค่อยหายใจหายคอสะดวกขึ้นมาหน่อยเพราะนางจะทำใจแล้วว่าแต่งงานคราวนี้ซ่างกวนไท่มิใช่แต่งเพื่อการเมือง แต่เขาพูดเองกับปากว่าจะแต่งนางเป็นสามีภรรยาจริงๆ แต่ทำใจ นั่นก็ส่วนทำใจ ทว่าทำได้หรือไม่ช้าเร็วก็ว่ากันไป ซึ่งต่อให้เขาเป็นผู้มีพระคุณ แต่อย่างไรชินอ๋องสำหรับนางแล้วเขาก็ยังเป็นบุรุษแปลกหน้าสำหรับนางอยู่ดี ดังนั้นเขาจากไปไกลหน่อยสำหรับนางแล้วก่อนพิธีแต่งงานจะเริ่มจึงค่อยสบายใจขึ้นมาไม่น้อยจริงๆ
"เจี่ยกงจู่อย่าทรงว้าวุ่นใจไปเลยเพคะ ปกติแล้วนายท่
