"แนท..." จัสตินเรียกเธอเบาๆ ให้ตื่นจากหลับใหล
"แนทครับ..." เมื่อเห็นว่าเธอยังไม่ได้ยินที่เขาเรียก เขาก็ยิ้มกรุ้มกริ่มและเริ่มหอมใบหน้าของเธอ ไล่ตั้งแต่หน้าผากลงมาถึงแก้มนวล ก่อนจะหยุดอยู่ที่ริมฝีบางสวยได้รูป
"ตื่นแล้วค่ะ" เธอรีบเอามือมาปิดปากตัวเองไว้ทันที
"แกล้งหลับเหรอ หืม?" เขาหอมมือเธอที่ตอนนี้กลายเป็นกำแพงกั้นปากของเขาและเธอไว้
"แหวะ! ปากเหม็นอ่ะ" นันทิชาผลักเขาออกห่างและใช้มือปิดจมูก
"ฮ่าๆ ดื่มน้ำครับ" เขาดันตัวเองลุกจากที่นอนและหยิบแก้วน้ำมาให้นันทิชา เธอรับมาดื่มจนหมดแก้ว จัสตินตื่นได้สักพักแล้ว แต่ยังไม่ได้ลุกไปไหน เพราะมัวแต่นอนมองนันทิชาที่นอนหลับสนิท จนเขาเห็นว่าได้เวลาที่เธอควรจะตื่นได้แล้ว จึงลุกจากเตียงและเดินไปหยิบน้ำดื่มมาให้เธอ
"ขอบคุณนะคะ" เธอวางแก้วไว้บนถาดรองที่โต๊ะหัวเตียง
"บ่ายวันนี้ผมมีประชุมที่สนามบาส แนทเปลี่ยนใจไปกับผมไหมครับ"
"ก็ได้ค่ะ แต่ว่าแนทขอกลับบ้า
