"ค่ำมืดแล้วยังไม่กลับบ้าน ทำตัวเป็นวัยรุ่นใจแตกบ้าผู้ชาย" จัสตินมองนาฬิกาเป็นรอบที่ร้อย ขณะนั่งอยู่ในรถที่จอดอยู่หน้าบ้านของนันทิชา
"ผมว่ามาแล้วนะครับ" อลันบุ้ยหน้าไปยังรถที่ขับมาจอดด้านหน้า และก็เป็นจริงอย่างที่เขาพูด นันทิชาเดินลงมาจากรถและโบกไม้โบกมือให้เจค็อบที่กำลังขับรถออกจาก จัสตินรีบเปิดประตูรถและเดินลงไปกระชากนันทิชาอย่างรวดเร็ว เขาใช้มือปิดปากนันทิชาที่กำลังจะตะโกนด่าเขาและอุ้มเธอขึ้นรถทันที
"ไปโรงแรม!" เขาสั่งอลันให้ออกรถ
"ฉันไม่ไป ฉันจะไปเพราะว่าฉันไปทำงานเท่านั้น" นันทิชาพูดทันทีที่ปากของเธอเป็นอิสระ
"ไปไหนกับมันมา"
"มันไหน"
"ไอ้นักบาสเจค็อบนั่งไง ไปให้มันปลอบใจที่ไหน"
"ทำไมชอบยุ่งเรื่องคนอื่นจังฮะ" นันทิชาหงุดหงิด
"ยุ่งเรื่องของเมียกับชู้มันคือผิดเหรอ" เขาขยับตัวเข้ามาใกล้นันทิชา อเล็กซ์กับอลันแอบมองเจ้านายผ่านกระจกและอมยิ้ม เขาคงจะหลงรักเธอมาก แต่ไม่รู้ว่าจะแสดงออกย
