LİLA’DAN...
İnsanın ne de çok şeyi varmış boğazına düğüm içine yara kalbine külfet olan. Her yutkunuşumda ne de çok isterim o düğümün çözülmesini ama olmuyordu işte. Derin soluklar alırken “Korkuyorum. Çok korkuyorum hem de. Hayatımda sadece siz varsınız. Sen ve çevrendeki insanlar. Onlar haricinde yapa yalnızım. Kimsesiz olmak çok zormuş. Bunu bomboş hafızamla daha iyi anlıyorum. Sizin haberinizi aldığımda içim çekildi. Elim ayağım uyuştu. Sanki sen ya da abim değil de o mermiyi ben yedim. Üstelik oradan ayrılırken bir adam çıktı karşıma. Çok iğrenç konuştu Ahen. Kendimi gerçek anlam da pislik gibi hissettim. Üstüme yapışmış bu eskortluk ki sorma gitsin. Sen olmayınca çok kırdılar beni. Lütfen kendine gel uyan. Ben sen olmayınca ne yapacağımı bilmiyorum. Konuşmasak da benimle yaşadığın
