"พวกมึงไม่ต้อง..." ปีย์ชาร์ยกมือห้ามเมื่อคนของฝั่งคนเองทำท่าจะชักปืนเข้าห้ำหั่น เขามองสงกรานต์ที่ไม่มีท่าทีสะท้าน พาลเหลือบไปยังด้านหลังซึ่งหญิงสาวยืนก้มหน้าก้มตาร้องไห้สะอื้นอยู่
"ไอ้ชู้ชั่ว! พวกมึงแอบไปสมสู่กันแล้วป้ายความผิดให้กูยังไม่พอ วันนี้...พวกมึงยังพากันมาเปิดตัวเพื่อตอกหน้ากู เพื่อให้กูอับอายผู้คนอีกเหรอ เลว!! ทุกคนดูไว้นะครับ แล้วก็ช่วยเป็นพยานให้ผมด้วยเพราะผมจะฟ้องพวกมัน! ผมต้องการชื่อเสียงและหน้าที่การงานผมกลับคืน!"
วาจาห้าวหาญประกาศก้องไปทั่วงาน สงกรานต์แสยะยิ้มและยื่นมือไปกุมมือเล็กของรัตติกาลเอาไว้ก่อนจะบีบเบาๆ เป็นการปลอบใจหล่อนโดยไม่ได้หันไปมอง
"กูเคยบอกมึงแล้วใช่ไหมว่าอย่ากลับมาสร้างปัญหาให้เพิร์ลอีก..."
"ชู้รักสารเลวสะถุนอย่างพวกมึงมันสมควรถูกกระชากหน้ากากให้ทุกคนได้รู้ความจริงกันซะที ไม่ใช่ปล่อยให้กูแบกรับกรรมอยู่คนเดียวแบบนี้!!" ปีย์ชาร์ชี้หน้าปรารภด้วยความสาแก่ใ
