Kabanata 4

1613 Words
Bumaba ang magkasintahan sa isang Korean restaurant dito sa BGC na madalas na dalhin sa kaniya ni Robert. Karga niya ang bunsong kapatid dahil hindi niya ito puwedeng iwanan dahil nasa school pa rin ang mga kapatid niya at ang Nanay niya ay hindi maasahan. Hinawakan siya sa kamay ni Rob habang papasok sila sa loob. Napipilitan lang talaga siya sumama sa nobyo dahil pagod na pagod siya sa maghapon marami siyang nilabhan at mga assignments pa ng mga kapatid niya ang inatupag niya kanina. Isang linggo na rin na hindi niya napagbibigyan ang nobyo na lumabas sila at kahit na hindi sabihin ni Rob ay alam niyang nagtatampo ito sa kaniya. Nang makaupo sila ay halos hindi niya magalaw ang pagkain at hindi naman siya pinipilit ni Rob dahil nga sa busog siya. Tulog na tulog pa rin ang kapatid niya sa kaniyang balikat hanggang sa natapos sila at gusto pa nga sana ni Robert na mamasyal muna sila o kaya manood ng sine ngunit tumanggi na lamang siya. Hinatid siyang muli ni Rob at pagkarating sa bahay nila ay hindi mabuksan ni Cassandra ang pinto ng kotse at napatingin siya kay Rob. “May problema ba tayo, Cassandra?” Kinabahan si Cassandra sa biglang paglamig ng boses ng nobyo at aaminin niyang ito ang kauna-unahan na ginawa ni Robert. Hindi siya sanay sa pagiging cold nito. “W-wala naman… sinabi ko naman saiyo ‘diba na subrang pagod ako, sampu ang kapatid ko, Rob at idagdag pa ang Nanay kong sugarol. Sana naman main—“ “Saan ka kumukuha ng pera?” putol ni Rob sa sasabihin niya at napansin niya ang paghigpit ng kamay ni Robert sa manibela. “Obligasyon ko bang sagutin ‘yan?” tanong niyang pabalik. Mas lalong nangalaite si Robert na ramdam ni Cassandra dahil sa mabigat nitong paghinga. Ngunit hindi pu-puwedeng ma-corner siya ng nobyo hindi puwedeng mahina ang kalooban niya at lalong hindi siya puwedeng matakot sa sindak nito. “You know what, maghiwalay na lang tayo. Pasalamat ka pa nga dahil kahit subrang pagod ko ay naiisingit pa rin kita. Pinoproblema ko na nga kung saan kami kukuha ng makakain sa araw-araw, kung paano ko mapagtatapos ang kapatid ko at pagod na ako makipagsagutan sa nanay ko tas dadagdag ka pa? putang ina! bahala ka sa buhay mo!” singhal niya at bigla naman nataranta si Robert na tila napag-isip-isip nito na masyado na siyang namemersonal. “I—I’m sorry babe, I didn’t—“ “Buksan mo ‘tong pinto o sisirain ko ‘to?” pagbabanta niya na agad naman sinunod ni Robert at lumabas pa ito upang pagbuksan siya ng pinto ng kotse nang mabilis si Cassandra na nakalabas. “Babe? Mag-usap tayo, I’m sorry… babe?” pagsusumamo ni Robert ngunit pinainit niya talaga ang ulo ni Cassandra kaya kahit nang makapasok siya sa bahay ay nakasunod pa rin ang nobyo niya. “Ano ba, hindi ka ba aalis?” sigaw na niya kay Robert kaya biglang umiyak ang kapatid niya nagising. “Ate, ano ba ang nangyayari—kuya Rob?” singit ni Rimalyn na lumabas na rin ng silid. “Babe, please hindi ako aalis dito hanggat hindi tayo nagkakabati!” turan pa ni Rob at walang pakialam si Cassandra at dumiretso lamang sa loob. Si Rimalyn ang kumausap kay Robert hanggang sa narinig niya ang pagharorot ng sasakyan ni Robert. Napabuntong hininga si Cassandra nang makabalik si Rimalyn at ipinapasabi umano ng nobyo niya na babalik ito bukas upang suyuin siya. Nakatulugan ni Cassandra ang pag-iisip sa mabuting gawin at ‘yon nga ay ang hiwalayan na niya si Robert dahil wala naman talagang siyang pagmamahal sa nobyo niya. Kung magpumilit ito ay sasabihin niya na lang ang totoo para ma disappoint ito sa kaniya at ito na mismo ang lalayo. Nagising siya madaling araw dahil magluluto siya ng almusal at magsasalok na rin ng tubig dahil tuwing alas kuwatro ng umaga ang schedule ng tubig sa barangay nila. Pagbaba niya ay saka naman dumating ang Nanay niya parehas ng dati ay lasing na naman. Kung saan saan naman itong bar inumaga. Napatingin si Cassandra sa gilid ng bahay nila at eksaktong nagtama ang tingin nila ng isang maskuladong lalaki at nakaitim ito ng damit. Kumunot ang noo niya nang biglang umiwas ang lalaki at umalis rin. Bigla niyang naalala ang mga tauhan ni Edward dahil madalas ay palaging nakaitim ang mga iyon. “s**t!” napamura si Cassandra nang hindi malayong tauhan nga iyon ni Edward paano nalaman ng lalaking iyon na narito kanina si Robert at siya pa ang tumawag at nagtext na paalisin si Robert. Marami siyang gustong iklaro sa Edward na ‘yon dahil pakiramdam niya binabantayan nito ang bawat galaw niya. Madaling lumipas ang oras at maagang nakauwi ang kapatid niyang grade seven kaya nahabilin na niya ang bunso nila sa kapatid niya at siya ay pupunta kay Zenayda dahil birthday nito ngayon at para na rin magpasalamat kaya pinaunlakan nito ang imbitasyon. Talagang gusto niya rin makaalis upang makaiwas kay Rob dahil tiyak na pagtapos ng klase nito ay didiretso naman ito sa kanila. Dalawang araw na rin hindi sila nagkikita ni Edward at mabuti na rin iyon dahil para siyang mawawalan ng ulirat sa tuwing kasama ang manyak na ‘yon. “Sandra, aba’y maaga pa. Maaga ka rin lalaspag niyan!” Kumuyom ang kamao ng dalaga nang umariba na naman ang kapitbahay nilang si Kulot. Kung tutuusin ay anak sa pagkapokpok itong si Kulot at marami silang magkakapatid na iba’t iba ang tatay. Hindi nga niya alam kung bakit mainit ang mga dugo sa kaniya ng mga tao dito sa barangay nila gayong marami naman katulad niya na pokpok pero siya talaga ang puntirya ng mga ito. “Oo eh, para maraming atik na maiuuwi. Sayang nga eh,kung kasing ganda mo lang sana ako tiyak na marami ka rin pera, kaso hindi eh kaya mamatay ka sa inggit!” palaban niyang sagot at mas lalong sumamo ang mukha ni kulot. Binilisan na lamang ni Cassandra ang paglalakad at taas noo siya habang nagbubulung-bulungan ang mga tao. Hindi naman niya masisi ang sarili dahil noong namahagi ang langit ng ganda, kinis ng balat, alindog at tangkad ay nasalo niya lahat. Ni kahit isa sa barangay ay walang makakatalo sa angking kagandahan ng dalaga. “Hoy, Cass! totoo ba na isang CEO ang may hawak sa ‘yo?” agad na bungad ni Zenayda nang matanaw siyang paparating at sa lakas ng boses nito ay parang mga bubuyog na naman ang mga kapitbahay. “Ano ka ba Zenayda, wala talagang preno ang bunganga mo. Sinong may sabi saiyo na CEO ‘yon at lalong hindi ako hawak sa leeg at hinding-hindi mangyayari ‘yon!” inis niyang sagot. Hindi maipinta ang mukha ni Cassandra dahil ini-insist talaga sa kaniya ni Zenayda na CEO si Edward at kung totoo man ano naman ngayon? Walang magbabago at siya pa rin ang masusunod. Niyaya siya ni Zenayd na mag-bar ngunit tumanggi na siya dahil wala siyang oras sa mga ganoong bagay. Nainis sa kaniya ang kaibigan dahil nagpalipas lamang talaga siya ng oras sa bahay nito at nang pumatak ang alas diyes ng gabi ay umuwi na rin siya habang si Zenayda ay sumama doon sa sumundo dito na kotse. Maliwanag naman ang daan dahil sa street lights ngunit hindi maiwasan ni Cassandra na matakot lalo pa’t maraming nag-iinuman sa mga gilid-gilid at talagang pugad ng mga manyakis itong barangay nila. Mag-iisang taon na silang nakatira sa barangay at dati ay may mga kawani pa ng barangay ang nagroronda kaya hindi sila natatakot kahit na halos hubaran na siya sa mata ng mga manyakis dito na halatang mga addict pa. Nitong lang din na may pumalit sa puwesto ng kapitan ay wala na ang mga nagroronda kaya halos manginig sa takot si Cassandra para sa kanilang dalawa ni Rimalyn at iba pang kapatid na babae lalo pa’t wala naman pakialam ang Nanay nila. At si Robert ang anghel niya noong mga panahon na iyon dahil nakilala niya ang lalaki bago pa umupo ang bagong kapitan at minsan na muntikan siyang gahasain ng addict sa kanto ay dumating si Robert at napakulong ang lalaking iyon. Sa tulong din ni Robert ay isa-isang napapatokhang ang mga addict sa kanilang lugar at nabawasan ang manyakis at nagkaroon ng takot sa nobyo niya. Bagama’t mayroon pa rin naiiwan pero magaling magtago ang mga ito kaya hindi mahuli-huli. Nang dumaan siya ay napatigil ang mga kalalakihan at napatitig sa bawat paghakbang niya. Binilisan niya na lamang ang paglalakad at halos sumasabay sa kaniyang paghinga ang tahip ng kaniyang dibdib. “Where the hell have you been?” Napahawak si Cassandra sa dibdib nang bumungad sa kaniya ang galit na boses ng lalaki. “E-edward… anong ginagawa mo dito—“ Hindi na natapos ni Cassandra ang sasabihin nang mabilis siyang hinatak ni Edward at pinapasok sa kotse nitong nakaparada sa kanilang bakuran. “Edward—” Bigla siyang hinatak ni Edward at pinunit nito ang damit niya at sa isang iglap ay natanggal ang bra niya hindi niya kayang pigilan ang binata dahil sa totoo lang ay hinahanap-hanap niya ang ganitong kakaiban sarap. “Ohhmmmp!” Napaungol ang binata sa pagitan ng mga dibdib niya nang nilamas ni Edward at dumede sa u***g niya na parang batang gutom na gutom sa gatas kasabay nang paglakbay ni Edward sa kamay nito at natuptop ang kaniyang p********e at kiniskis ni Edward ang hinlalaki sa gitna niya na kahit may tabing pa na panty niya ay ramdam niya ang sarap at nadadarang siya sa init na pinapalasap nito sa kaniya.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD