“ผู้ช่วยส่วนตัวของผมเอง เธอชื่อแพรไหม คุณกลับไปได้แล้วผมจะทำงาน ผมเคยบอกแล้วว่าอย่าล้ำเส้นของผม” เขาโน้มตัวไปกระซิบบอกที่ข้างหูในประโยคสุดท้าย
“โอลิเวียขอโทษค่ะ พอดีมาเดินแบบที่ฮ่องกงได้ยินข่าวว่าคุณมาเมืองไทย ฉันเลยแวะมาหา” เธออธิบายเสียงอ่อย แต่เขากลับไม่มีท่าทีแยแสแม้แต่น้อย
“แทรี่ส่งแขก ฉันเคยบอกแล้วใช่ไหมว่าฉันไม่รับแขก” โลเวลล์ทำตาดุใส่ลูกน้องที่ไม่รู้จักจัดการ จนปล่อยให้โอลิเวียเข้ามาโดยพลการ
“ผมขอโทษครับเจ้านาย เชิญครับคุณโอลิเวีย” แทรี่ไม่ได้แก้ตัวนอกจากผายมือให้หญิงสาวเดินตามเขาไป
“แล้วเจอกันนะคะโลเวลล์ บายค่ะ” โอลิเวียยังไม่วายบอกลาทิ้งท้าย
จวบจวนคล้อยหลังคนทั้งสอง โลเวลล์จึงหันมองแพรไหมด้วยสายตาคาดโทษ เธอเล่นหายหัวไปไม่ยอมบอกเขาว่าไปไหน เล่นเอาเขาหัวปั่น เขาจึงให้แทรี่ลงไปหาข้างล่าง และช่างประเหมาะเคราะห์ร้ายที่โอลิเวียมาหาเขาในจังหวะที่เธอกลับมาพอดี ชายหนุ่มไม่อยากให้แพรไ
