“ว่าไงแทรี่ถ้านายไม่มีเรื่องสำคัญ นายตายแน่ที่มาตอนนี้”
“คุณแพรไหมเป็นยังไงบ้างครับเจ้านาย พอดีเพื่อนสนิทของเธอมาตามหาเธอครับ”
“เพื่อนผู้ชายหรือผู้หญิง” โลเวลล์ถามกลับทันที
“ผู้หญิงครับเจ้านาย คุณเจนที่ทำงานโรงแรมของเรา ที่อยู่แผนกต้อนรับครับ”
“อ้อ… แล้วเธอมาตามหาแพรไหมทำไม”
“ได้ยินว่าวันนี้พวกเธอนัดกันไว้หลังเลิกงานครับ”
โลเวลล์พยักหน้ารับ จากนั้นแทรี่ก็เอ่ยเสียงอ้อมแอ้มว่า “คุณแพรไหมป่วยอยู่นะครับ หวังว่าเจ้านายคงจะไม่ทำอะไรเธอ” คนพูดมองหน้าเจ้านายพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ
“แทรี่ฉันคงไม่ปล้ำคนป่วยหรอกนะ ต่อให้อยากทำแค่ไหนก็เถอะ” ชายหนุ่มยอมรับหน้าตาเฉย เหล่ตามองอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์นัก คล้ายต้องการบอกว่ากลับไปได้แล้ว
“ครับเจ้านาย ผมขอตัวก่อนนะครับ เจ้านายจะได้พักผ่อน” แทรี่กำลังจะหมุนตัวหันหลังกลับแต่โดนเรียกไว้เสียก่อน
“พรุ่งนี้ถ้าแพรไหมอาการไม่ดีขึ้น ฉันคงไม่ลงไปทำงาน นายรู้นะว
