หลังจากที่ทางสะดวกและปลอดภัย ฉันก็ลงมือทำอาหาร ซึ่งขั้นตอนแรกต้องเช็ควัตถุดิบในตู้เย็นก่อนว่ามีอะไรบ้าง
แต่ทว่า... ไม่มีค่ะ ในตู้เย็นกัปตันโซลมีแค่น้ำเปล่ากับผ้าเย็นเท่านั้น! วิญญาณหมูหมากาไก่ไม่มีให้เห็นเลย แถมกลิ่นมันก็สะอ๊าดสะอาด เหมือนถูกใช้งานแค่แช่เครื่องดื่มอย่างเดียว
แล้วบอกให้ทำกับข้าวทำซากอะไร สั่งไม่ลืมหูลืมตาแบบนี้กินออกซิเจน
ไปเถอะ
ฉันปิดตู้เย็นแล้วเดินไปที่ห้องนั่งเล่นทันที จนเห็นว่ากัปตันหนุ่มที่เอาแต่ชี้นิ้วสั่งนั่งไขว่ห้างกระดิกตีน เอ๊ย กระดิกเท้าดูข่าวสบายใจเฉิบ
“ไหนล่ะข้าวฉัน” เขาถามขึ้นมาลอย ๆ
“คุณจะให้มันลอยมาจากอากาศเหรอคะ?” พอฉันพูดประชด เขาก็หันขวับมามองตาเขียวปั๊ด
“อย่ายอกย้อน ไปทำหน้าที่ของตัวเองให้เสร็จ แล้วค่อยออกมา”
“อ้าว ไม่ให้ยอกย้อนได้ไง คุณไม่ซื้อของใส่ตู้เย็นไว้เลย ฉันจะเอาอะไรมาทำให้คุณกินล่ะคะ”
เขาชะงักเล็กน้อย ก่อนที่สุดท้ายจะวางรีโมทแล้วลุกขึ้
