ตอนที่2 ขัดขืน NC 25+

1567 Words
* ขออภัยในเนื้อหาไม่เหมาะสมตอนนี้นะคะ พยายามจะแก้บทแล้วแต่ไม่สามารถแก้ได้จริงๆ ค่ะ ฝากคอมเมนต์ให้กำลังใจกันด้วยนะคะ วอนสืบเท้ายาวตามหญิงสาวเข้ามาและแทรกกายเข้าไปในลิฟต์ทันก่อนที่ลิฟต์จะปิดลง มีอาทำท่าเมินเฉยและเบือนหน้าหนีไปทางอื่นราวกับไม่รู้จักกันกับเขา ประธานหนุ่มจำใจยืนมองหน้าคนตัวเล็กแน่นิ่งเพราะเกรงใจคนอื่นที่กำลังใช้ลิฟต์เช่นเดียวกัน ข้อมือเล็กของมีอาถูกวอนรั้งไว้ทันทีที่ประตูลิฟต์เปิดออก "มานี่!" "ไม่ค่ะ ปล่อยนะคะ!" "ส่งโทรศัพท์ของเธอมานี่!" "ไม่ค่ะ!" "จะส่งดีๆ หรือจะให้ฉันทำให้คนอื่นหันมามองเธอกันทั้งโรงแรม ฮะ? " วอนขู่เสียงดุดัน "ดูคุณจะห่วงชื่อเสียงของตัวเองเหลือเกินนะคะ แต่ทำไมถึงไม่เคยคิดว่าคนอื่นเขาก็หวงศักดิ์ศรีของเขาเหมือนกัน!" "อย่ามายอกย้อน!" "ฉันไม่ได้ยอกย้อน ฉันพูดความจริง ถ้าคุณคิดว่าฉันเป็นคนใจง่ายแล้วยอมนอนกับคุณง่ายๆ คุณก็คิดผิด!" "ฉันคิดไม่ผิดหรอก" ร่างบางถูกวอนช้อนขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน "กรี๊ดดด! ปล่อยนะ!" มีอากรีดร้องด้วยความตกใจกับการกระทำอันป่าเถื่อนของเขา "หุบปาก! เรียกร้องความสนใจให้คนอื่นมองหรือยังไง?" เขาเดินกลับเข้าไปในลิฟต์และกดปุ่มไปยังชั้นที่ตนจองห้องโรงแรมไว้ก่อนหน้านี้ วอนจองโรงแรมไว้เพราะต้องการเข้าพักที่นี่หลังจากทำข้อตกลงกับมีอาเรียบร้อย คิดไม่ถึงว่าหญิงสาวจะพยศถึงเพียงนี้ "ปล่อยนะคะ! ปล่อยฉันนะไอ้บ้า" คนตัวเล็กดิ้นขลุกขลักในอ้อมแขน "เรียกฉันว่าไอ้บ้าเหรอ? ฉันเป็นเจ้านายเธอนะ!" ร่างบางถูกวอนวางลงเพราะเขาต้องเปิดประตูห้องโรงแรม ทว่ามือหนายังคงรั้งข้อมือเล็กของเธอไว้ จากนั้นจึงผลักร่างบางเข้าไปในห้องก่อนที่ตนจะแทรกตัวตามเข้าไป "ปล่อยฉันไปนะคะ! อย่าทำแบบนี้นะ" มีอาถอยหลังไปเรื่อยๆ เมื่อถูกเขาจู่โจมจากด้านหน้า หญิงสาวเสียหลักล้มลงบนเตียงนอนเมื่อถอยมาจนสุดทาง "ลบเสียงแล้วค่อยให้ฉันเอาเธอ หรือให้ฉันเอาเธอเสร็จก่อนค่อยลบเสียงนั้น" วอนกระตุกยิ้มมุมปากเจ้าเล่ห์ "ฉันไม่ลบหรอก และที่สำคัญคุณอย่ามาทำแบบนี้กับฉันนะ ฉันเป็นลูกมีพ่อมีแม่ และฉันก็มีแฟนแล้วด้วย!" มีอารวบรวมความกล้าที่จะพูดออกมา ทว่าน้ำเสียงกับสั่นเครือเพราะความหวาดกลัว "ก็อย่าสำคัญตัวเองคิดว่าฉันจะเอาเธอมาเป็นแฟนสิ ฉันแค่เอาเธอแก้อยากก็เท่านั้น แล้วฉันก็ไม่ได้คิดจะเอากับเธอบ่อยขนาดนั้นหรอก หวังว่าแฟนเธอคงไม่ถือนะ" วอนพูดเช่นนั้นแล้วก็กระชากเสื้อนักศึกษาของมีอาออกจนกระดุมหลุดกระเด็นไปหลายทิศทาง เสื้อนักศึกษาถูกถอดออกจนเห็นบราเซียที่ห่อหุ้มเต้านมอวบอิ่มไว้ ชายหนุ่มขยับมือขึ้นมานวดคลึงมันด้วยความหลงใหล ก่อนที่จะขยับมือไปตามแผ่นหลังเนียนและปลดตะขอบราเซียออกอย่างช่ำชอง "กรี๊ดดด! ปล่อยนะ! แกกำลังจะข่มขืนฉันนะ ฮือออ...ปล่อยนะ! กรี๊ดดดด!" หญิงสาวกรีดร้องทว่าเขากลับตะโบมดูดบัวตูมสลับกับดูดดื่มเต้านมอวบอิ่มจนเป็นรอยแดงไปทั่วเต้า มือหนาดึงกระโปรงนักศึกษาของเธอขึ้นมาไว้เหนือเอวและกระชากกางเกงชั้นในผืนบางออกอย่างง่ายดาย เรือนกายงดงามกว่าผู้หญิงคนไหนที่เขาเคยเห็นมาปลุกอารมณ์ดิบให้พุ่งกระฉูด "ตรงนี้ของเธอมันอวบแล้วก็เนียนดีนะ ทำมาหมดเยอะมั้ย?" "ไอ้คนทุเรศ! ไอ้คนหยาบคาย!" "อวดดีนะ!" "อ๊าาา!" มีอาครางออกมาเมื่อมือหนาขยับลงมาบดขยี้หนักหน่วงลงบริเวณเม็ดเสียวของเธอ เรือนกายอันบริสุทธิ์ที่ไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อนกลับกำลังถูกผู้ชายกักขฬะรุกล้ำอย่างป่าเถื่อน "อึก ฮืออออ ปล่อยฉันนะ! ฉันยอมลบคลิปเสียงก็ได้ ได้โปรด ฮือออ....ปล่อยฉันไปเถอะนะ" หญิงสาวร่ำไห้ออกมา ทว่าตอนนี้น้ำตาที่ไหลอาบแก้มกลับไม่สามารถที่จะฉุดรั้งมนุษยธรรมในใจของวอนให้กลับมาได้ หญิงสาวไร้แรงขัดขืนเมื่อถูกเขาบดขยี้นิ้วมือลงเม็ดเสียวของเธอหนักหน่วงยิ่งขึ้น เรียวขาสวยแยกออกจากกันโดยอัตโนมัติ วอนยอมปล่อยมือออกจากเนินเนื้ออวบนั้น เขาล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงเพื่อนำซองถุงยางอนามัยออกมา มือหนาปลดเข็มขัดและรูดซิปกางเกงของตนลง เขาดึงความใหญ่โตออกมาจากภายใต้กางเกงชั้นใน ซองถุงยางอนามัยถูกฉีกออกและสวมเข้ากับแท่งเนื้อที่โอบล้อมด้วยเส้นเลือดปูด "อย่านะ ฉัน ฉันไม่เคยมีอะไรกับใคร ฉันกลัว อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฉันขอร้อง ฮืออ..." คำขอร้องอ้อนวอนของมีอายิ่งทำให้วอนพึงพอใจ เขาเหยียดยิ้มมุมปาก แก่นกายเเข็งชันถูกเบียดแทรกเข้าไปในโพรงเนื้อนุ่ม อย่างป่าเถื่อนและปราศจากความนุ่มนวลใดๆ มือหนากดเรียวขาทั้งสองข้างลงกับเตียงนอน "ปึก!" "อ๊ะ กรี๊ดดดด...เจ็บ เอาออกไปนะ!" เสียงกรีดร้องของมีอาไม่ได้เรียกร้องความสนใจจากวอนได้ดีเท่าเลือดบริสุทธิ์ของเธอที่กำลังไหลซึมออกมาโอบล้อมถุงยางอนามัยที่ครอบลำแท่งเนื้อของเขาอยู่ "อื้อ...บริสุทธิ์จริงด้วยสินะ แต่โกหกฉันว่ามีแฟน! อ่าส์!" เขาคราง "ปึก ๆ ๆ!" "กรี๊ดดดด! เจ็บนะ เอาออกไป อ๊าส์!" มีอากรีดร้องออกมาทั้งน้ำตา แม้จะรู้ดีว่าวินาทีนี้ไม่มีใครสามารถช่วยเธอได้ แต่หญิงสาวก็หวังลึกๆ ในใจว่าวอนจะปราณีเธอบ้าง "อ่าส์! ฟิตชะมัด" เขาคราง ชายหนุ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตนเองออกเผยให้เห็นหน้าอกแกร่งกำยำ กล้ามเนื้อเป็นมัดชัดเจนบ่งบอกว่าเขาออกกำลังกายอย่างหนัก รอยสักที่ต้นแขนลงมายังแผงอกทำให้มีอาเผลอจ้องมองเล็กน้อยกับความงดงามของมันแม้เธอจะกำลังเจ็บปวด วอนกดข้อมือเรียวลงกับพี่นอนก่อนที่เขาจะโน้มตัวบดจูบริมฝีปากอวบอิ่มด้วยกระหายหิว ปลายลิ้นร้อนสอดเข้าไปในโพรงปากหอมสดชื่นและตวัดความหารสหวาน สะโพกสอบยังคงอยากกระแทกกระทั้นเข้าหาร่างบอบบางด้วยความโหยหา "อ่าส์" ซีดดดด..." เขาครางออกมาด้วยความเสียวกระสัน "อื้อออ เจ็บ! พอแล้ว ได้โปรด" ในขณะที่มีอาเอาแต่คร่ำครวญออกมาเพราะความเจ็บปวด "อ่าส์ ให้ฉันแตกก่อน โอวส์ ซีด..." วอนเร่งจังหวะหยัดสะโพกหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ จากนั้นเขาจึงช้อนร่างบางขึ้นนั่งบนตักของตนในขณะที่สองกายยังเป็นหนึ่งเดียว "อึก อ๊าาาา จุกนะ!" วอนอุ้มร่างบางให้ขยับขึ้นไปนอนลงกลางเตียงนอน ต้นขาแกร่งช้อนร่างบอบบางไว้ เขายกขาเรียวทั้งสองข้างขึ้นมาพาดไว้บนลำแขนแกร่ง ร่างสูงกำยำหยัดกายขึ้นตรงและกระแทกกระทั้นแก่นกายเข้าหาช่องรักคับแคบที่เปียกชุ่มไปด้วยเลือดพรหมจรรย์ "อ๊าาา! มันลึก มันลึกเกินไป เจ็บนะ! ไอ้คนบ้า อ้าส์!" มีอาครวญครางออกมาในที่สุด แม้ความเจ็บปวดที่เธอได้รับจะมากมาย ทว่าตอนนี้มันกลับมีความรู้สึกบางอย่างผสมแทรกขึ้นมา วอนยังคงเร่งจังหวะรักหนักหน่วง เขากระแทกกระทั้นสะโพกสอบของตนเองเข้าหาร่างบอบบางอย่างหนักหน่วงโดยปราศจากความทะนุถนอม ชายหนุ่มไม่รู้ว่าทำไมร่างกายของเขาตอนนี้ถึงกำลังโหยหาความบริสุทธิ์นี้อย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน "โอวส์ ซีดดด เสียวชะมัด ไม่ไหวแล้ว อ๊าาาส์!" เขาครางกระเส่าออกมา เลือดพรหมจรรย์ของมีอาเปรอะเปื้อนเต็มต้นขาของตนและผ้าปูที่นอนสีขาวผ่อง "อึก อื้ออออ เจ็บนะ!" "อีกนิดนะ อ่าส์! กำลังจะแตกแล้ว โอวส์ อ่าส์!" เสียงครวญครางของวอนซึ่งไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยๆ เวลาเขามีกิจกรรมบนเตียงเปล่งออกมาให้มีอาได้ฟังอย่างอิ่มใจ ทว่าหญิงสาวกลับไม่ได้รู้สึกพิศวาสอย่างเช่นที่ผู้หญิงทุกคนใฝ่ฝันหา "ฮืออ...เจ็บนะ ไอ้คนบ้า อ่าส์!" คนตัวเล็กยังคงร่ำไห้ออกมาด้วยความรู้สึกเจ็บปวดทั้งตัวและหัวใจในเวลาเดียวกัน "โอวส์ อ้าส์! ซีดดด" วอนเกร็งกายกำยำกระตุกปลดปล่อยน้ำคาวของตนเองออกมาโดยมีถุงยางอนามัยเป็นปราการขวางกั้นไว้ บ่งบอกว่าเธอจะปลอดภัยจากการตั้งครรภ์ลูกของเขา "โอวส์ อ่าส์!" เสียงครวญครางนั้นค่อยๆ แผ่วเบาลง จมูกโด่งซุกลงบนลำคอระหงที่เปียกชุ่มเพราะเหงื่อ ใบหน้าจิ้มลิ้มที่อาบน้ำตาเบือนหนีไปทางอื่นเพราะความรู้สึกเจ็บปวดกับการกระทำของวอน "ถอยออกไป!" เธอผลักไสเขา
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD