เด็กของเฮีย

ข้อแลกเปลี่ยน

'เป็นเด็กดีแล้วกันนะ เชื่อฟังคุณเขา อย่าขัดใจ อย่าทำให้เขาไม่พอใจ แล้วทุกอย่างมันจะดีเอง'

ฉันทวนคำพูดของป้าแม่บ้าน หลังจากที่เดินมาหยุดยืนที่หน้าห้องนอนของเจ้านาย ตามคำสั่งของ 'ศุภกร' ซึ่งเป็นลูกน้องคนสนิทของเจ้าของบ้าน

ฉันถอดถอนหายใจออกมาหนักๆ จากนั้นก็สูดลมหายใจเข้าให้เต็มปอด เอาเถอะ ไหนๆนี่มันก็คืองานของฉัน สิ่งไหนที่ทำ แล้วมันทำให้ฉันและพ่ออยู่รอด ฉันก็คงต้องทำ หากฉันไม่ทำ หากฉันไม่ช่วย ก็คงไม่มีใครช่วยพ่อของฉันได้

ก๊อก ก๊อก ก๊อก~

มือเรียวยกขึ้นเคาะประตูเป็นจังหวะ แล้วจากนั้นไม่นาน เสียงของคนที่อยู่ด้านในก็เล็ดลอดออกมา

"เข้ามา"

เสียงทุ่ม ส่งผลให้หัวใจดวงน้อยสั่นระรัวอย่างหนัก ทราบและเข้าใจดี ว่าหน้าที่ที่ฉันต้องทำ มันคืออะไร

แกร๊กก~

ขาเรียวสั่นน้อยๆ เมื่อความเย็นของเครื่องปรับอากาศภายในห้องนอนหรูกระทบกับร่าง ฉันยกมือขึ้นมาลูบที่ใบหน้าของตัวเองเป็นเชิงเรียกสติ ก่อนที่จะเดินเข้าไปหาอีกคน ซึ่งหันหลังให้ฉัน โดยที่มือของเขากำลังปลดกระดุมเสื้อ

"คุณภาคย์ มะ มีอะไรให้หนูรับใช้เหรอคะ"

ฉันเหลือบตามองเวลาบนนาฬิกาแขวนผนัง ตีสาม ตีสามนี่น่ะเหรอ ที่เขาให้คนไปตามฉันมา

ขวับ

แล้วจากนั้นไม่นาน ร่างสูงโปรงดูดี ก็หันกลับมาเผชิญหน้ากัน

"อึก.."

ฉันกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เมื่อสายตาปะทะกับแผงอกขาว เมื่อกระดุมเสื้อแถบบน ถูกปลดออกเก็บทั้งหมด บนอกแกร่งมีซิกแพคเป็นลอนๆสวยงาม เสมือนเป็นผู้ชายที่ดูแลตัวเองมาเป็นอย่างดี

"ฉันอยากอาบน้ำ ถอดเสื้อผ้าออก แล้วไปอาบน้ำกับฉัน!"

ฉันเบิกตากว้าง ในขณะที่หัวใจเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง วันแรกที่ฉันก้าวขาเข้ามาที่นี่ เขาก็เริ่มต้นโดยการชวนอาบน้ำเลยอย่างนั้นน่ะเหรอ

"อยากให้ฉันถอดให้?"

คิ้วหนาเข้มเลิกสูง ดวงตาคมเฉียบตวัดมองไปตามชุดนอนที่ฉันใส่ ไม่ทันได้มีโอกาสตั้งตัวด้วยซ้ำ ร่างสูงก็ตามมาประชิดตัวฉัน

"นะ หนูอาบน้ำแล้วค่ะ"

ฉันรีบร้อนอธิบายออกมา เมื่อมือหนาเคลื่อนมาหยุดที่กระดุมเสื้อนอนของฉัน ซึ่งมันอยู่ในระดับ ที่สำคัญพอดิบพอดี

ฉันรีบเงยหน้า ช้อนสายตาขึ้นไปมองสบตาเมื่อเห็นว่า อีกฝ่ายเงียบไป แล้วพอฉันเงยหน้ามองเท่านั้น ฉันจึงได้รู้ว่า ดวงตาคมเฉียบ กำลังจับจ้องมองมาที่ฉันไม่วางตา

และฉันก็รู้ดี ว่าเขากำลังไม่พอใจ..

มือเรียวกำเข้าหากันอัตโนมัติ ปากอิ่มเม้มเข้าหากันแน่น เมื่อสำเหนียกได้ว่า หากฉันทำให้เขาไม่พอใจ อะไรมันจะเกิดขึ้นกับฉัน รวมถึงพ่อฉันด้วยบ้าง

"รู้หรือเปล่า ว่าพ่อของเธอกำลังหวนกลับไปเล่นการพนันอีกครั้ง!"

"อะไรนะคะ"

ฉันเบิกตากว้างด้วยความตกใจ และแน่นอนว่า ฉันเถียงออกไปทันที

"ไม่จริงหรอกค่ะ พ่อรับปากเอาไว้แล้ว ว่าจะเลิกเล่นการพนัน พ่อไม่มีทางผิดคำพูดหรอกค่ะ หนูรู้นิสัยของพ่อตัวเองดี"

ทันทีที่ฉันหลุดคำนั้น เขาก็เลือกที่จะพยักหน้าออกมา

"เธอดูรัก และเชื่อใจในตัวของพ่อตัวเองดีจังเลยนะ เหมือนกันแหละ พ่อเธอก็ดูรักเธอดีเหมือนกัน แม้จะสร้างปัญหาให้ ก็ยังดิ้นรน หาวิธีที่จะช่วยเหลือเธอ ทั้งๆที่วิธีที่เลือก จะเป็นวิธีที่ไม่ควรนำกลับมาใช้"

"..." ฉันเงียบไป หัวใจเต้นผิดจังหวะ เมื่อได้รับฟังในสิ่งที่เขาพูดออกมา

"พ่อเธอกลับไปเล่นการพนันอีกครั้ง เพราะอยากได้เงินมาใช้หนี้ฉัน แล้วอยากได้ตัวของเธอกลับคืน ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจ ว่าหนี้สินก้อนใหม่สองล้าน ที่ถูกกู้จากบ่อนเพราะหวังจะใช้หาเงินยี่สิบล้านมาคืนฉัน จำนวนหนี้มันอาจจะเพิ่มมหาศาลขึ้นมาอีกครั้ง"

"..." ความอึดอัดร้อนใจ ส่งผลให้ดวงตาของฉันวูบไหวและร้อนผ่าว ความกลัวกับภาพเหตุการณ์เดิมวนเข้ามาในหัว ภาพที่พ่อของฉันโดนทำร้าย คำขู่ที่ว่า คนพวกนั้นจะเอาฉันไปขาย และเอาเงินไปใช้ขัดดอกของเสี่ยเจ้าของบ่อน

เพียงแค่ขัดดอก แล้วหนี้ยี่สิบล้านก็ใช่ว่าจะหายไป คุณค่าในตัวฉันอยู่ที่ไหน มันไม่มีเลย ซึ่งแน่นอนว่า หากแม้ได้ตัวฉันไปขายขัดดอก ก็ใช่ว่าพ่อของฉันจะเป็นอิสระและปลอดภัย

"พวกนั้นอาจจะเห็นว่าหนี้ก้อนแรกของพ่อเธอ มีฉันที่เป็นคนจัดการให้ง่ายๆ พวกนั้นเลยกล้าที่จะปล่อยเงินกู้ก้อนใหม่ เพื่อหลอกล่อ ให้พ่อของเธอกลับไปเป็นหนี้พวกมันอีกครั้ง"

"ไม่นะคะ ช่วยพ่อหนูหน่อยได้ไหมคะ"

น้ำตาของฉันเอ่อคลอออกมาอย่างห้ามไม่ได้ แค่นี้มันก็มากเกินพอแล้วไหม ยี่สิบล้านฉันก็ไม่รู้จะมีปัญญาไปหาที่ไหนมาใช้ ไม่รู้ว่าหนี้สินก้อนนี้มันจะหมดไปเมื่อไหร่ หากมีหนี้ก้อนใหม่ อาจจะไม่โชคดีเหมือนครั้งนี้ก็ได้

ใจหายแค่ไหน เมื่ออีกฝ่ายเลือกที่จะเงียบ ไม่พูดอะไรเลย

"คุณคะ.."

ฉันกำลังขอร้องเขาออกมาทั้งน้ำเสียงคำพูดและแววตา ฉันกำลังต้องการความช่วยเหลือ ต่อให้คนอื่นจะมองฉันแบบไหน ฉันก็คงไม่เก็บมาใส่ใจ เพราะฉันไม่มีทางเลือกแล้วเหมือนกัน

"เคยบอกไปแล้ว ว่าอยากได้อะไรก็จะได้ หากเป็นเด็กดี"

หัวใจของฉันสั่นขึ้นมาน้อยๆ เมื่อเห็นสิ่งที่เขาต้องการ มันฉายชัดที่ดวงตาคู่นั้น ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น เรื่องแค่นั้นมันไม่ได้ยากอะไรมากมาย แม้จะไม่เต็มใจ หากต้องทำเพื่อให้ฉันและพ่อยังมีชีวิตที่ปลอดภัย ฉันก็คงต้องทำ

"หนูจะอาบน้ำกับคุณค่ะ ชะ ช่วยไม่ให้พ่อของหนูกลับไปเล่นการพนันได้ไหมคะ"

เขาคลี่ยิ้มออกมาอย่างพอใจ และรับปากฉันในทันที

"จะให้ลูกน้องจัดการให้เดี๋ยวนี้ ถอดเสื้อผ้า แล้วไปรอที่ห้องน้ำสิ.."

-----------------------------------------