Nadthapark Part
"กูไม่ต้องการคำว่าหาไม่เจอ มึงต้องหาให้เจอ!!"
เพล้งงงงงง!
"ส่งคนไปเฝ้าที่บ้านหลังนั้น ห้ามหายออกไปจากที่นั่นแม้สักเสี้ยววินาที!!"
เพล้งงงงงงง!
"คนที่รับโทรศัพท์ฉัตรชนกมันไปมุดหัวอยู่ที่ไหน เมื่อไหร่กูจะได้ตัวมัน!"
เพล้งงงงงง!
"ไปตามหาผู้หญิงของกูให้เจอ แม้ต้องพลิกแผ่นดินหาก็ต้องหาให้เจอ!"
ฟิ้วววว เพล้งงงงงง!
ข้าวของกระจัดกระจายไปทั่วบ้าน เช่นเดียวกับเสียงแหกปากที่เกิดขึ้นจากความเกรี้ยวกราดที่ดังก้องไปทั่วทั้งบริเวณ นิ้วเรียวยาวคล้ายกับนิ้วของผู้หญิง ดึงทึ้งศีรษะของตัวเองอย่างหัวเสีย ดวงตาที่แดงก่ำ บ่งบอกว่าค่ำคืนที่ผ่านมา เขาไม่สามารถข่มตาให้หลับได้ ลูกน้องภายในบ้านวิ่งวุ่นกันยกใหญ่ หากแต่ไม่มีใครพาผู้หญิงคนนั้น กลับมาให้ผมได้เลย
"อย่าให้เจอตัวนะฉัตรชนก ฉันเอาเธอตายแน่!"
กรามถูกบดเข้าหากันแน่น กำปั้นหนักๆ ชกกระแทกกับโต๊ะกระจกอย่างแรง จนมันเกิดรอยร้าวภาย
