Treeradol Part
ผมมองน้องสาวของตัวเองที่เดินออกมาจากบ้านหลังนั้นด้วยมือไม้ที่สั่น หัวใจปวดร้าวคล้ายมีหนังยางมาบีบรัดอย่างหนัก ปกติลินดาไม่ใช่คนแบบนี้ ไม่ใช่คนที่อ่อนแอกับอะไรให้เห็นง่ายๆแบบนี้ และการที่เพื่อนรักอย่างไอ้ภาคย์ ปล่อยน้องสาวของผมให้เดินร้องไห้ออกมาแบบนี้ บอกเลยว่าผมไม่พอใจ
"น้องลิน.." ผมรวบร่างเล็กเข้าสู่อ้อมกอดทันที แม้ไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆ แต่ลินดาก็เป็นน้องสาวที่ทำให้ผมรักมาก และการเห็นน้องสาวเสียใจ มันก็ไม่ใช่เรื่องที่ผมโอเคเลยสักนิด
"ฮึก.. พี่ดลย์ เพื่อนของพี่ดลย์ ฮึก.. พี่ภาคย์ไม่ได้เลือกลิน"
ดวงตาคมปิดลงช้าๆ พยายามสูดลมหายใจเข้าให้สุดจนเต็มปอด แม้ไม่ได้ต้องการให้มันเป็นแบบนั้น แม้ตัวผมจะพยายามเปิดทางให้ทุกอย่างมันดีกว่านี้ แต่สุดท้าย ทุกอย่างกลับไม่ได้เป็นไปในรูปแบบที่ผมต้องการ
"ถ้ามันเลือกของมันแบบนั้น พี่ว่าน้องลินก็ควรปล่อยมัน หากมันจะโง่ ไม่เลือกน้องลิน ก็เป็นเร
