“ฉันไม่รู้จริงๆ นะ” ฟรองซัวร์บ่นพึมพำ
สีหน้าเมรีเหลอหลา...เธอเกือบหัวเราะ
“รู้จะถามไง?” ฟรองซัวร์กล่าวเสียงแข็ง
“คุณฟรองซัวร์เป็นคนฝรั่งเศสแท้ๆ แน่ใช่ไหมคะ ทำไมไม่รู้จักสะพานอธิษฐานล่ะคะ” เมรีตอบแบบมึนๆ ชายตรงหน้าเกิดและโตที่นี่ แต่กลับไม่รู้จักสถานที่สำคัญ
“สะพานอธิษฐาน?!!” ชายหนุ่มมึน เขาวุ่นวายกับงาน การบริหารแบรนด์มาร์เซย์ให้โด่งดังไม่ใช่เรื่องง่าย ความสนใจเรื่องอื่นเลยไม่ค่อยมีความหมาย
“สะพานที่ใครๆ มาขอพรให้สมหวังในความรักไงคะ” เมรีอธิบายน้ำเสียงมีความหวัง ดวงตากลมโตเป็นประกายระยิบระยับ เธอก็เหมือนสาวๆ ทั่วไปที่ปรารถนาอยากให้มีผู้ชายสักคนมารักและปรารถนาในตัวเอง
“เธอเคยขอหรือยัง?” ฟรองซัวร์ถามและกลั้นใจรอคำตอบ
เมรีไม่ได้ตอบ เธอส่ายหน้าจนผมกระจาย ฟรองซัวร์อมยิ้ม เขาใช้นิ้วเกลี่ยเส้นผมที่ปรกใบหน้าเมรีให
