สายฟ้าจำใจต้องปล่อยรรินออกจากอ้อมแขนแต่ก็ยังจับมือเธอแน่นไม่ยอมปล่อยเหมือนกลัวว่าคนตรงหน้าจะหายไปอีก ทุกคนพากันเดินมาที่ห้องนั่งเล่นเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องราวทั้งหมด
“สายฟ้าอธิบายมาให้หมดว่ามันเป็นไงมาไง” ศิวัฒน์เอ่ยขึ้นเป็นคนแรกในฐานะที่เขาเป็นผู้นำของบ้าน
“ครับ เธอชื่อรรินเป็นเมียผมเธอหายตัวไปตั้งแต่วันที่คุณแม่เกิดอุบัติเหตุนั่นแหละครับ ผมติดต่อเธอไม่ได้เลย พยายามตามหาเธอมาตลอดสองเดือนที่ผ่านมา ทั้งจ้างนักสืบออกตามหาก็ยังไม่มีความคืบหน้าอะไรจนผมมาเจอเธอที่นี่ครับ” สายฟ้ามองหน้ารรินด้วยสายตาแห่งความคิดถึง ห่วงหา ห่วงใยและเป็นห่วง นั่นคือความรู้สึกทั้งหมดที่เขาแสดงออกมาให้เธอได้รับรู้
“งั้นที่หนูหายไปก็เพราะสูญเสียความทรงจำ เลยไม่ได้ติดต่อกลับตาสายฟ้า แล้วที่ว่าเป็นเมียนี่ยังไงแน่บอกแม่มาสิ”
“ผมกับรินเรารักกันครับ เรามีอะไรกันแล้วและเราก็อยู่ด้วยกันแล้วครับแม่”
“เฮ้อ... อย่างว่าเร
