หลายวันต่อมา
มินกับมะลิเดินไปที่บ้านหลังเล็กโดยในมือของมะลิถือกระเป๋าเสื้อผ้าหนึ่งใบ ทั้งคู่ไปยืนอยู่ข้างๆ วีลแชร์ของภาคิน ที่กำลังนั่งมองเหม่อลอยไปข้างหน้าอยู่ตรงริมสระบัว ด้วยสายตาอันแสนเศร้า
"พี่คินค่ะ น้องพาพยาบาลคนใหม่มาแล้วค่ะ"
"สวัสดีค่ะ พี่คิน" พนมมือไหว้พร้อมส่งยิ้มให้
ภาคินหันไปมองตามเสียงที่คุ้นๆแล้วก็ต้องชะงักไปชั่วครู่หนึ่ง เขาไม่คิดเลยว่ามินจะพามะลิมาเป็นพยาบาลดูแลเขา มองหน้ามะลิแวบหนึ่งแล้วหันกลับไปทางเดิมไม่พูดไม่จาอะไรสักคำ ทำเหมือนมะลิไม่มีตัวตนยืนอยู่ตรงนั้นเลย
"พี่คินค่ะ จะไม่ทักทายมะลิซักหน่อยเหรอคะ"
"ไม่เป็นไรมิน ไม่ต้องหรอก"
"ก็ได้ งั้นไปดูห้องกันเถอะ"
มะลิเดินตามหลังมินเข้าในห้องนอนที่เธอต้องอยู่หลับนอนตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป วางกระเป๋าเสื้อผ้าตัวเองลงบนโต๊ะ จากนั้นก็หยิบสมุดกับปากกาขึ้นมา
"มินพี่คินชอบหรือไม่ชอบอะไรบ้าง บอกฉันหน่อ
