เช้าวันใหม่มินเข้าไปในห้องนอนภาคินจัดการเตรียมเสื้อผ้าให้ โดยที่ร่างหนากำลังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียง สักพักภาคินก็ลืมตาตื่นขึ้นมองไปที่ร่าบางด้วยความเลือนลางเพราะพึ่งตื่นนอน มองเห็นมินเป็นมะลิก็ยิ้มกว้างออกมาด้วยความดีใจ
"มะลิ" พูดพลางยันตัวลุกขึ้นนั่ง
"มินเองค่ะ ไม่ใช่มะลิ คงคิดถึงมากเลยสิคะ ถึงได้เห็นน้องสาวตัวเองเป็นมะลิขึ้นมาได้" พูดปนหัวเราะ
"พี่เปล่าสักหน่อย"
"อย่าปากแข็งนักเลยค่ะ ถ้าพี่รักหรือชอบมะลิพี่ก็ควรจะบอกออกไปตรงๆนะคะ ไม่อย่างนั้นมะลิคงไม่เข้าใจในสิ่งที่พี่แสดงออกกับเธอ" มินพูดเสียยืดยาว
"_______"ภาคินนั่งนิ่งเงียบ
"เงียบแบบนี้ ตกลงจะเอายังไงคะ "
"พี่ไม่รู้" พูดออกไปโดยไม่ทันได้คิด
"พร้อมเจอพยาบาลคนใหม่เมื่อไหร่ บอกมินได้เลยนะคะ หรืออยากจะได้คนเดิมกลับมาคงจะยากหน่อย เพราะคงใจแข็งอยู่เหมือนกัน แต่ไม่ลองไม่รู้นะ เผื่อพี่ไปง้อมะลิอาจจะกลับมาก็ได้"
