ท่านอาพาเที่ยวแดนมนุษย์ 7.1

1538 Words

*****ท่านอาพาเที่ยวแดนมนุษย์ ทิวเขากว้างใหญ่โอบอุ้มด้วยพฤกษานานาพันธุ์ หลานฮวา[1] เบ่งบานแข่งขันส่งกลิ่นหอมประหลาดระเรื่อมากับความชุ่มชื่นของน้ำค้างบนยอดหญ้า ช่วงเวลาบนโลกมนุษย์มักจะผ่านไปไวเสมอ เผลอไปครู่เดียวก็จวนจะเข้าเซี่ยเทียนแล้ว อุณหภูมิที่เริ่มสูงขึ้นส่งผลให้บรรยากาศค่อนข้างอบอุ่น เสียงไหลรินของสายน้ำในสระเหลียนฮวากลางถ้ำประดุจเพลงบรรเลงกล่อมนอน หลิวฟางซวงนั่งเท้าคางอยู่บนโต๊ะอาหาร สีหน้าง่วงงุนแต่ก็ฝืนลืมตา ราวกับกำลังรอคอยใครบางคน “ท่านอาซวง” เสียงเรียกเล็กๆ ดังขึ้นจากด้านหน้า เจ้าของร่างอรชรจำได้ทันทีว่าเป็นเสียงของมู่หรงอู่ “ว่าอย่างไร” “ข้า...” เด็กชายเดินมาหยุดยืนอยู่ด้านหลังพร้อมกับก้มหน้างุด “ข้าไม่มีอะไรทำเลยขอรับ” มู่หรงอู่กล่าวด้วยน้ำเสียงเศร้าซึม นับตั้งแต่ได้มาอยู่ภายใต้ความดูแลของท่านอาหญิงแล้ว เขาก็แทบไม่มีอะไรทำเลย ...จะโทษว่าหญิงสาวเกียจคร้านก็คงไม่ผิด เอ๊

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD