Dilda’nın gözlerinden akan yaşlar, ilk gecenin acı anılarını silip atmak yerine, onları daha da canlı hâle getiriyordu. İçinde yankılanan bir ses, o gün hissettiği korku, acı ve çaresizliği yeniden yaşatıyordu. Kadınlığının derinliklerinden gelen acı, tüm bedenini sarıyordu. Gözyaşları sessizce yanaklarından süzülürken, her damla içinde taşıdığı utanç ve acının bir dışavurumuydu.
İlk gece... O karanlık, acı dolu gece... Korku içinde titrediği, banyoda sabahladığı gece! O gece kendini yerden yere vurulmuş bir hayvan gibi hissediyordu. Riyad’ın gözlerindeki o zalim, acımasız ifade...
Hiç kimseye anlatamadığı, kendisiyle bile paylaşamadığı o dehşet anları şimdi yeniden zihninde canlanıyordu. Dilda’nın bedenindeki yaralar belki iyileşmişti ama ruhundaki yaralar hâlâ kanıyordu ve ruhunda kana
