นางรีบเดินลิ่วๆ กลับเข้าบ้านไปด้วยความรู้สึกละอายใจ ที่พลั้งเผลอใจมีสัมพันธ์สวาทกับพ่อสามีอย่างลึกซึ้ง
อีกสัปดาห์ต่อมา
เสร็จจากออกไปเก็บใบชาเหมือนเช่นทุกวันที่ผ่านมา กุ้ยเหลียนรีบกลับมาบ้านเพื่อทำอาหารให้ทุกคนในครอบครัว
และในระหว่างที่นางกำลังยืนเช็ดถ้วยชามอยู่ในครัว จู่ๆ ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน เมื่อร่างสูงใหญ่ของจางหยวน เดินเข้ามาทางประตูหลังครัว สองแขนกำยำสวมกอดเอวนางแน่นจากทางด้านหลัง
“อุ๊ย… ท่านพ่อหยุดนะ ท่านบ้าไปแล้วหรือไง”
กุ้ยเหลียนหันมากระซิบต่อว่า เพราะกลัวว่าลูกชายของเขาจะได้ยิน
“ถ้าไม่อยากให้ลูกชายข้าได้ยิน… เจ้าก็ควรนิ่งไว้… ข้าจะทำไม่นาน… ”
เสียงกระเส่ากระซิบข้างหู แท่งหยกแห่งความเป็นชายที่กำลังแข็งตัวเต็มที่เสียดสีกับง่ามก้นของนาง ยืนยันว่าจางหยวนกำลังเ****นจัดจนหน้ามืดตามัวทนไม่ไหวแม้ในบ้านที่รู้ว่าเสี่ยง
“นิ่งไว้… ”
ดูท่าทางจางหยวนจะเอาให้ได้ รีบถอดกางเกงของตัว
