๒๔
"...โดนเท!" รชานนท์ละโทรศัพท์ออกจากหูพลางสรุปทุกอย่าง ไม่ทันที่กระต่ายจะได้เอ่ยสิ่งใดกลับไปทั้งนั้น โทรศัพท์ที่มีการใช้ซิมการ์ดเดิมและทันทีที่โทรศัพท์พร้อมใช้งานก็มีเสียงเรียกเข้าแทรกเข้ามาพอดี
ครืด~ ครืด~
"คุณย่าโทรมาค่ะ"
"รับเลย" คนฟังพยักหน้ารับเบาๆ ตามด้วยการกดรับสายแล้วเอาโทรศัพท์แนบไว้ที่ข้างหูของตัวเอง
"ค่ะคุณย่า"
[ ฮัลโหลลูก ย่าเองนะ ] เสียงคุณวิภาที่ดังมาตามสายส่งผลให้คนที่แนบโทรศัพท์ไว้ข้างหูเงยหน้ามองคนที่นั่งอยู่ตรงหน้า
ปากอวบอิ่มขยับขมุบขมิบเหมือนจะพูดบางอย่างในขณะที่หูกำลังรอรับฟัง
[ คืองี้นะลูก ย่ารู้ว่าตอนนี้หนูอยู่กับพี่นนท์ ย่าเองก็โทรไปหาและคุยกับพี่นนท์แล้ว บอกเขาว่าย่าผิดนัดไม่ได้ไปหาหนูและหลานชายของย่าที่ร้านแบบที่รับปาก ]
"มีปัญหาอะไรหรือเปล่าคะย่าวิ"
[ พอดีย่ามีธุระน่ะลูก ]
"ธุระกับคุณย่าของต่ายงั้นเหรอคะ?"
[ ใช่จ๊ะ มีธุระกับย่าของหนู วันนี้ทั้งวัน
