Drizella Genet’s POV
Dahan-dahan kong inunat ang mga braso ko at minulat ang mga mata ko. Napatingin ako sa nililipad na kurtina ng veranda. Naupo ako sa aking kama at napatingin sa pinto nang marinig ko ang sunod-sunod na pagkatatok.
Napatingin ako sa katabi ko. Napailing ako ng makita si Pierre na tulog na tulog pa rin kahit na tanghali na rin. Masyado kaming natuwa sa pag-uusap naming para makauwi ng ala-singko ng madaling araw dito sa hotel.
“Good morning,” bati sa akin ng nakapikit na si Pierre. Paos at mahahalata na bagong gising lang siya.
“Good morning,” bati ko pabalik kay Pierre.
“Drizella!”
Napatayo agad ako dahil sa malakas na boses kasabay nang sunod-sunod na pagkatok. Nawala sa isip ko na may tao sa labas. Si Kuya ‘yon!
“Pierre,” natataranta pero mahinang tawag ko sa
