Drizella Genet’s POV
“Kuya, aalis na ako,” pagpapaalam ko sa kapatid ko.
Inuutusan kasi niya kong bumili ng gamot para sa hangover niya. Naaubos na ang stock namin at kailangan ko na bumili ng bago.
“Ingat,” hirap na hirap na magsalita ni Kuya na nakahiga sa kama niya.
Inayos ko ang comforter ni Kuya sa ibabaw niya. Inom kasi nang inom e. Sana naman magtanda na siya.
“Sorry,” sambit ni Kuya sa akin.
Ngumiti ako sa kanya at hinalikan ang noo niya. Sanay na sanay naman na ako sa kanya. Hindi na bago sa akin ‘to.
“Okay lang naman, Kuya. Magpahinga ka na lang hah.”
“Sorry talaga.”
“Ano ka ba? Ayos lang,” natatawang sambit ko.
Wala naman ng bago pero pakiramdam ko may ibang bagay pa na kinaka-sorry sa akin. O baka masyado lang akong maraming iniisip.
