Drizella Genet’s POV
“Meryenda muna kayo.”
Inilapag ni Mommy at Manang ang tray sa ibabaw ng lamesa rito sa practice room namin. Napatingin ako sa paligid naming at marami na rin ang na pa-pack namin na mga gamit. Ang dami kasi naming nag tulong-tulong kaya napapabilis ang gawain. Ang buong kaibigan ni Kuya at ako.
“Salamat, Mom,” nakangiting sambit ko.
Sabay-sabay kaming nagsitayuan sa pagkakasalampak sa tiles at lumapit sa lamesa para makakain muna. Hindi naman masyadong nakakapagod ang pag pa-pack ng mga gamit dahil masaya. Ni hindi ko nga nararamdaman ang paglipas ng oras dahil sa masayang kwentuhan namin.
“Ang dami niya na rin nagagawa hah. Tatapusin niyo na ‘yan ngayong araw?” tanong ni Mommy sa akin.
“Kung kaya naman po baka tapusin na naman ngayon,” sagot ko. “Malalakas nama
