Drizella Genet’s POV
Iniwasan ko si Pierre simula ng araw na matapos ang pamimigay namin ng mga gamit sa mga bata. Kapag nandito siya sa bahay, aalis agad ako. Tatambay sa arena o kaya naman pupunta sa nag-iisang hotel dito sa Escajeda. Ayoko rin sa kwarto ko kapag narito siya dahil siguradong kakatok pa rin siya.
“Ayos lang ba kayo ni Pierre?” biglang tanong sa akin ni Kuya.
Nasa harapan kami ng hapag-kainan at dalawa lang ulit kaming kumakain ng almusal. Kapag ganitong hindi lasing si Kuya, nagigising siya ng maaga kagaya ko.
“Hindi ko nakikitang nag-uusap kayo. Palagi ka rin niyang hinahanap. Kapag nandito siya sa bahay, wala ka.”
Akala ko walang nakakahalata pero napansin pala ng Kuya ko. Siya lang at si Geriane ang nakakaalam ng bagay na itinigil ko na.
“Pupun
