Drizella Genet’s POV
Isa-isa kong chine-check ang mga plastic envelope na ipapamigay ko sa mga bata sa makalawa. Ito agad ang inayos ko pagkagising ko dahil ayokong magahol sa oras. Nasa Escajeda na ulit kami at nakaramdaman ako ng nakatahimikan dahil wala ang maiingay na kaibigan ni Kuya sa paligid ko.
Sigurado ako na bagsak pa ang mga tamad na ‘yon sa ibabaw ng kama nila dahil sa byahe namin na nakakapagod nga naman talaga kahit na nakaupo ka lang.
“Ma’am Drizella, nakahanda na po ang pagkain niyo.” Napalingon ako kay Manang na nakasilip sa pinto ng practice room ko.
Dito kasi naka-imbak lahat ng school supplies na ipapamigay ko. Hindi ko na nilagay sa storage room namin alam kong may daga na namamahay roon. Baka mamaya magalaw pa ang mga gamit na papakinabangan ng mga
