CHAPTER 21
“ขิม ถามทำไมไม่ตอบ ตอบมาเลย”
“...”
ยัง ยังไม่หยุดนะ
“ไม่นึกเลยว่าคนสวยและเก่งมักใจแคบขนาดนี้”
“...”
เอา เอาเข้าไปยังไม่สงบปาก
“แต่ถึงไม่ตอบก็จะถามต่อไปอ่ะ เอาจนกว่าจะตอบ”
โว๊ะ!
ยังตามเข้ามาวอแวไม่หยุดหย่อนเข้าใกล้จนแทบสิงตัวฉันอยู่แล้ว รู้ไหมว่าตอนที่ได้ยินประโยคนั้นฉันก็หันหลังเดินเข้าร้านเพื่อเลือกซื้อของทันทีโดยที่มีร่างใหญ่ของเกมส์ตามเป็นเงา ซอกแทรกเข้าโซนนั้นออกโซนนี้เดินเป็นระวิงเขาก็ยังไม่ละความพยายามในการถามหาคำตอบ
ตอนนี้ก็เช่นกัน
ฉันส่งสายตามองค้อนไปในตัวต้นเหตุอีกครั้งทั้งที่ก่อนหน้าส่งไปตั้งหลายทีไม่มีทีท่าจะหยุดมีแต่เดินตามประชิดตัวเข้าใกล้แล้วต่อนี้เกมส์ก็แย่งตะกร้าใส่ของไปถือเรียบร้อยโดยไม่ต้องเอ่ยปากขอ ความจริงตะกร้าเล็กนั่นไม่ถึงต้องมาแย่งเพราะมันไม่ได้หนักหนาสาหัสอะไรหรอกแต่คนดื้ออย่างเขามีหรอจะห้ามได้
บอกเลยว่ายาก
“เส้นนี้น่ารักเหมาะกับเธอเอามาด้วย
