“ยังไม่แน่ใจเท่าไรค่ะ แล้วนี่พี่แอนนาโทร.ไปแจ้งตำรวจหรือยังคะ” ทนายความสาวตอบไปอย่างนั้น ทั้งที่ค่อนข้างมั่นใจว่าความหายนะถึงสองครั้งสองครานี้เป็นฝีมือใคร
“โทร.แล้วค่ะ อีกเดี๋ยวก็คงจะมา”
“อย่าเพิ่งไปเคลื่อนย้ายอะไรทั้งสิ้นนะคะ” เห็นอีกฝ่ายก้มลงทำท่าจะหยิบกระดาษขึ้นมาจากพื้น อารดาก็รีบร้องเตือน เพราะจะต้องให้ทางตำรวจมาเก็บหลักฐานเสียก่อน
“ค่ะ” แอนนาพยักหน้ารับ แล้วยืดตัวขึ้นยืนเต็มความสูง
“เฮ้อ…ดาด้าชักจะเหนื่อยใจแล้วนะคะเนี่ย” เจ้าของสำนักงานทนายความทิ้งตัวลงบนเก้าอี้อย่างหมดแรง พร้อมรำพันเสียงละห้อยน่าสงสาร
“น้องดาด้าอย่าเพิ่งคิดมากนะคะ มันอาจจะไม่มีอะไรสูญหายก็ได้” เลขานุการสาวใหญ่ลากเก้าอี้อีกตัวมานั่งใกล้ๆ ร่างเพรียวระหง แล้วเอ่ยปลอบใจ พลางยื่นมือไปบีบมือเรียวของเจ้านาย
“ดาด้าก็หวังว่ามันจะเป็นอย่างนั้นค่ะพี่แอนนา” หญิงสาวสวนกลับด้วยสีหน้าเครียดจัด เพราะถ้าเอกสารสำคัญห
