ตอนที่ 17
แสงแดดอ่อน ๆ ที่ส่องผ่านเข้ามาทางหน้าต่าง ทำให้ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงต้องขมวดคิ้วเข้าหากันเพราะแสงที่แยงตา พิมพ์ชนกค่อย ๆ เปิดเปลือกตาขึ้นอย่างช้า ๆ ก่อนจะค่อย ๆ ลุกขึ้นมองออกไปนอกหน้าต่าง แสงสีทองส่องทักทายกับการเริ่มต้นวันใหม่อีกครั้ง
เธอหันไปมองรอบ ๆ ห้องก่อนจะค่อย ๆ ใช้มือบางลูบใบหน้าเพื่อไล่ความง่วง มือบางค่อย ๆ เลื่อนไปเสยผมยาวสลวยให้เข้าที่รวมกันไปทางด้านหลัง
พิมพ์ชนกค่อย ๆ เดินออกมาจากห้องนอนช้า ๆ บ้านดูเงียบผิดปกติ เธอสงสัยเขาไปไหนกันแน่ก่อนจะเดินไปเห็นชายหนุ่มยืนสั่งงานกลุ่มคนอยู่ด้านล่างที่แต่งตัวคล้ายกัน ความสงสัยในใจที่คิดว่าเขาทำอาชีพอะไรจึงกระจ่างใจเธอขึ้นมาบ้างแล้ว หญิงสาวถอนหายใจออกมาช้า ๆ ก่อนจะเดินกลับเข้าไปในห้องนอน เธอคว้าผ้าเช็ดตัวที่แขวนไว้ขึ้นมาถือไว้ ยังไงวันนี้ก็ตื่นเช้าแล้ว งั้นอาบน้ำเลยดีกว่า พอเขากลับมาอย่างน้อยก็ไม่ต้องมารอเธอแต่งตัว
อาบน้ำเสร
