CHAPTER 64
Hanggang nang dahan-dahan, suminghap ako ng hangin. Alam kong buhay ako nang humihinga ako. Tama humihinga ako pero parang kulong ako ng aking sariling katawan. Gumagana naman ang aking utak Alam ko at tanda ko lahat. May naririnig akong nag-uusap sa paligid kaya maayos ang aking pandinig, nararamdaman ko ang hapdi sa aking buong katawan at mukha. Ngunit bakit parang hindi ako makakilos. Alam kong nakatali ang aking mga kamay at paa. Binuksan ko ang aking mga mata at nakita kong nasa isang kuwarto ako nguniit hindi isang hospital kahit pa may doctor akong nakita. Gusto kong takasan ang ngayon. Gusto kong ipikit nang muli ang aking mga mata at hayaang makapagpahinga na muna hanggang makabawi ng lakas. Hanggang sa muli, naghari ang katahimikan. Muli akong nahimbing sa kawalan.
I
