วันนี้ไต้ฝุ่นขับรถมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์มา เขาหยิบหมวกกันน็อกกะจะมาสวมใส่ให้กับหญิงสาว แต่นับดาวกลับเอียงคอหลบราวกับไม่เต็มใจจะให้เขาทำให้
“ขอใส่เองได้ไหมคะ”
“อยู่นิ่งๆ” เขาส่งสายตามองไปที่มือของเธอที่ยังมีตุ่มน้ำสีใสและรอยแดงกระจายอยู่ทั่วมือทั้งสองข้าง แม้ว่ามันจะยุบลงบ้างแล้ว แต่ลดการสัมผัสกับสิ่งต่างๆ ให้น้อยลงจะทำให้หายได้ไวกว่า
ไต้ฝุ่นใส่หมวกกันน็อกให้นับดาวเสร็จ เขาก็ใส่ของตัวเองแล้วขึ้นไปควบบนรถมอเตอร์ไซค์สตาร์ตเครื่องรอ นับดาวก็เหยียบที่พักเท้าขึ้นไปนั่งซ้อนท้าย หนุ่มรุ่นพี่ก็จับแขนของเธอเข้าไปกอดที่เอวของเขาแล้วหันมาเอ่ยกับเธอเหมือนค่ำวันนั้น
“ระวังตก”
นับดาวพยักหน้ารับก็กอดเอวของชายหนุ่มเผยรอยยิ้มหวานออกมาอยู่ด้านหลังของเขา ไต้ฝุ่นขับรถออกจากคอนโดมุ่งหน้าไปยังมหาวิทยาลัย และขับเข้าไปที่ลานจอดรถของตึกคณะบริหารธุรกิจที่นับดาวเรียนอยู่ และพอไปถึงนับดาวก็รีบลงจากรถ ไต้ฝุ่นเองก็ร
