คู่ปรับ

EP.6 เก็บศพ

Ep.6

ฉันรีบเเจ้นมาเก็บศพ เอ้ย! เก็บร่างอีบอสมาถึงคอนโดเขาเวลาตีห้าครึ่ง ฉันยังต้องกลับไปอาบน้ำเเต่งตัวไปทำงานอีก เวรกรรมอะไรของเลขาเเบบฉันวะ พูดเเล้วเซ็ง

ฉันก้าวขาลงจากรถด้วยสภาพหน้าสดใส่ชุดนอนเป็ดรองเท้าเป็ดสีเหลืองเเละตามด้วยที่คาดผมเป็ดน้อยสีเหลือง เสริมด้วยกิ้ฟติดผมน้องเป็ดสีเหลืองไปอี้กก! ก็ไม่เเปลกเลยที่มีเเต่สายตาจับจ้องมายังฉันตั้งเเต่ยามยันเเม่บ้าน

ชินเเล้ว อายไม่เป็นค่ะ

"สวัสดีครับคุณเดว มาเเต่เช้าเลยนะครับ" ยามที่ยืนอยู่หน้าลิฟต์เอ่ยทักฉันขึ้น ฉันยกมือไหว้คุณยามอย่างนับถือ เเล้วยิ้มหวานให้

"พอดีหนูมาเก็บศพบอสน่ะค่ะ " คุณยามยิ้มขำ! เพราะเข้าใจความหมายที่ฉันจะสื่อออกไปครั้งเเรกซะที่ไหน เห้อออ!

"งั้นก็รีบไปเถอะครับ ฮ่าๆ" ฉันยกมือไหว้ลุงยามอีกครั้ง เเล้วเดินขึ้นลิฟต์ไปยังชั้นบนสุด

พอมาถึงก็ใช้คีย์การ์ดเเสกนเข้ามาในห้องของอีตาบอส

"อื้อหือ กินเหมือนพรุ่งนี้โลกจะเเตก" ฉันเข้ามาในห้องเเล้วมองไปยังโต๊ะริมสระ มีขวดไวน์ เบียร์ วอสก้า นอนเรียงลายกันอยู่ฉันจึงส่ายหัวน้อยๆเเล้วเดินไปเคาะประตูห้อง

ก๊อกๆ ก๊อกๆ

ปั้ง! เคาะเเค่เป็นพิธีอะนะปกติก็เป็นคนไม่มีมารยาทเเบบนี้เเหละ ผ่าม

"อื้อ!"

ฉันหันไปตามเสียงครางในลำคอของคนที่นอนสลบบนเตียงในสภาพเปลือยท่อนบน จ้า! พ่อคนร่างกายสาธารณะ ฉันเดินไปใกล้ๆ เเล้วเอานิ้วชี้จิ้มหน้าใสของอีบอสนั้นยิกๆ นางขยับตัวเพราะเล็บเเหลมๆคมๆโดนใบหน้านาง

"บอส!" ยังเงียบยังไม่รู้เรื่องรู้ราว เเล้วจะกินไปเยอะขนาดนั้นทำไมเนี่ย ลำบากคนสวยตลอด

"บอส บอส บอส บอสโว้ยย"

"นี้คุณ!!" เขาลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงสีหน้ามึนๆ ยกมือปิดหู ก็ฉันตะโกนใส่หูเขาหนิไม่ตื่นให้มันรู้ไป

"กินเยอะเเล้วยังมาลำบากคนอื่น!" ฉันบ่นเเล้วลุกขึ้นยืนกอดอกอีบอสมันหลับตานิ่ง ผมเผ้าไม่ได้ทรง ที่สำคัญผ้าห่มมันหล่นไปกองที่ซิกเเพคล้ำๆนั้นเเล้วจ้า

"บ่นยิ่งกว่าเเม่ผมอีก คุณนะคุณ" นางลืมตาขึ้นเเล้วมองตรงมายังฉัน ฉันจึงยกยิ้มเเล้วเบ้ปากมองบนก่อนที่จะเดินเข้าห้องครัวไปต้มน้ำผึ้งเเก้เมาให้เขา เเล้วเอาน้ำใส่กะละมังมาไว้ให้เขาเช็ดตัว

"ขอบคุณ" ฉันวางกะละมังเล็กๆลงบนโต๊ะข้างหัวเตียง เเล้วชายตามองเขาพลางยิ้มหวาน

"เปลี่ยนเป็นเพิ่มเงินเดือนมันจะกินได้กว่าคำขอบคุณนะคะบอส" ฉันพูดเเล้วหันหลังเดินกลับไปที่ครัว เเล้วเสียงบอสก็เเว่วมาตามหลัง

"ผู้หญิงอะไร๊หน้าเงิน!" ฉันหันขวับทันที เดี่ยวเหอะๆ

"นอนเอาเเค่ไม่กี่ชั่วโมงเพรชเม็ดงามก็มารถคันหรูก็มี พอกับลูกนงลูกน้องบ่นชิบหายเลยวะบอส!" ฉันยกมือเท้าใส่เอวเเล้วตอกกลับไป เอาเส่! บอสจะทำไม

"หึ!" นั้นไง ยกยิ้ม เดี่ยวเเม่จะฟาดด้วยส้นรองเท้า

"งั้นก็เปลี่ยนจากเลขามาเอากับผมเเทนสิครับ" ฉันอ้าปากค้างทันที ไม่ได้อะไรนะ ควันออกหูจ้า

"ให้ฉันเอากับคุณนะ ฉันยอมเอากับผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างทางดีกว่า" เขาลุกขึ้นนั่งดีๆ เลยเสยผม เออ! ก็หล่อเเหละ!

เเล้วไงล่ะ

"คิดงั้น?" เมาจริงป่ะวะ กวนส้นเท้าชิบหายเลย เเม่ยิ่งโมโหที่ตื่นเช้าอยู่นะ

"ก็ฉันสวย" ฉันตอบพลางยิ้มอย่างมั่นทุกส่วนบนร่างกาย ก่อนที่จะตาเบิกกว้าง เพราะคำพูดที่ตามมา

"หน้าตาเเบบนี้เดินตามคลองถมก็เจอครับ" ฉันเเทบกรี้ด เขาหาว่าหน้าฉันโหลเหรอ ไอ้บอสบ้า

ก่อนสงครามจะเริ่มขึ้นเสียงคนโทรเข้าก็ดังเข้ามาเป็นระฆังช่วยชีวิตอีตานั้นไว้ ไม่งั้นฉันโดดกัดคอเขาเเน่ เเหม๊! ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนมาวิจารณ์หน้าตาคนสวยๆอย่างฉันหรอกนะ อีบอสนะอีบอส

"ค่ะ มาดาม" ฉันยกโทรศัพท์ขึ้นเเนบหูเเล้วกรอกเสียงหวานลงไปเดินไปหยิบน้ำผึ่งอุ่นๆมาให้เขา

"สวัสดีจ้าลูกตามังกรเป็นไงบ้างหนู" ฉันอยากจะบอกว่า ลูกชายเขาติด ห. ไม่เข้าบริษัททิ้งงานให้ฉันทำฉันก็พูดออกไปไม่ได้

"เอ่อ... บอส~~ บอสเข้าบริษัททุกวันเลยค่ะ งานโอเครดีทุกอย่างเลย" ฉันพูดเเล้วเดินออกมาพร้อมถาดเเก้วน้ำผึ่งอุ่นๆวางไว้ให้บอส ส่วนนางก็หลับจ้า ไม่สนใจอะไรทั้งนั่นเมาเเล้วเหมือนเด็กขี้เซาทันทีลำบากใคร อีเดวนี้เเหละ!

"ดีเเล้วๆ อีก 2 เดือนม๊าจะกลับไทย ชวนตามังกรมากินข้าวที่บ้านใหญ่กับครอบครัวให้ม๊าหน่อยนะลูก" ฉันยกยิ้มน้อยๆ ให้กับผู้มีพระคุณของฉัน

"ไม่มีปัญหาค่ะมาดาม รักษาตัวด้วยค่ะ" ฉันเอาโทรศัพท์วางบนเตียง เเล้วปลุกคนเมา

"บอส! ตื่นมากินจะได้สร่างเมา" ฉันเขย่าเขารัวๆ ไม่ตื่นก็เกินมนุษย์มะนาเขาเเหละ

"อื้ม" เขารับเเก้วจากฉันไป เเล้วยกขึ้นกระดกลงคอจนหมด เเล้วเขาก็นอนต่อ โชคดีวันนี้ไม่มีประชุมที่ไหน งานก็คงต้องเป็นฉันที่จะไปเคลียร์งานต่อ

ฉันเช็ดหน้าให้บอสเสร็จก็เก็บทุกอย่างเข้าที่เดิมเเล้วเดินมาหาคนที่นอนหลับอยู่บนเตียง คงสุดโต่งไปเลยพี่จ๋า ถึงได้เมาเเอ๋ขนาดนี้ปกตินึกว่าคอทองเเดง

"ฉันทำงานหนักกว่าผู้บริหารซะอีกถ้าจะทำกันขนาดนี้ก็เเต่งตั้งฉันขึ้นเป็นผู้บริหารเถอะ" ฉันพูดเเล้วห่มผ้าให้นางเเล้วเดินออกมาเลย ทำงานจ้า วันนี้อีฟีชบอกว่า จะมีคณะนักศึกษามาเที่ยวจากจีนกว่า 30 คน ปู้จายทั้งน้าน เราต้องรีบไปนะเผื่อฟลุ้คได้สามีต่างชาติไง เขาชาตินี้ อีเดวชาติหน้าอะเเม่