6
สองเรา
เชิญขวัญนั่งกุมขมับเพราะคิดไม่ตกจะแก้ปัญหานี้ได้อย่างไร เสียทั้งตัวเสียทั้งใจ จะโทรศัพท์ไปบอกพี่ชายก็ดันปิดเครื่องหนีปัญหา ปล่อยให้เธอต้องมารับมือรับแรงกับเขาเพียงลำพัง คิดไม่ออกด้วยซ้ำว่าคืนนี้จะเอาตัวรอดได้ไหม
“คุณปานผมหิว” จู่ๆ เขาก็เปิดประตูเข้ามาบอก
“หิวคุณก็ทำอะไรกินไปก่อนสิ ปานทำอาหารไม่เป็นหรอก”
“ผมก็ทำไม่เป็น เรียกแม่บ้านมาสิ”
“ก็บอกแล้วไงว่าแกไม่สบายลาป่วยอยู่”
“แต่ผัวหิว เมียก็ต้องหาให้กินสิ” น่าแปลกที่เขาไม่รู้สึกเสียใจต่อเหตุการณ์ที่ผ่านมาเท่าไหร่นัก มีแค่เสียหน้าเสียความรู้สึกแล้วก็ผิดหวังจนน่าโมโห คอยดูเถอะเขาจะเอาคืนเชิญภพให้สาสม โดยมีแม่น้องสาวตัวดีตัวช่วยคนนี้แหละเป็นที่รองรับอารมณ์ งานการไม่ต้องทำกันแล้วเพราะเขาโทรศัพท์ไปสั่งงานไว้กับคนสนิทที่กรุงเทพฯ และยังไม่มีกำหนดกลับในเร็ววัน
“งั้นปานทอดไข่ คุณกินได้ใช่ไหม” เชิญขวัญลุกจากเตียงแบบคนตัดความรำคาญใจ
