นางร้ายพลิกรัก

ตอนที่ 7 พระเอกของเรื่อง

“ผมสันติตลอดนั่นแหละมีแต่คุณนั่นแหละพิมที่สันติไม่เคยได้นานสักที คราวนี้คิดแผนได้ฉลาดนี่ที่มาทำตัวเป็นคนดี ผมจะรอดูคุณโป๊ะแตกและวันไหนเอยต้องเจ็บตัวเพราะคุณอีก ผมไม่ยอมแน่”

รามสูรพูดอย่างไม่เชื่อใจภรรยานักก็หล่อนร้ายกาจออกขนาดนั้นใครจะไปเชื่อ และเขาก็เกลียดภรรยาคนนี้อย่างกับอะไรดี แต่ไม่รู้ทำไมพอได้ยินพิมมี่พูดว่าไม่รักเขาแล้ว ใจเขาถึงได้รู้สึกวูบโหวงแปลกๆ

“รามอ่า พิมไม่ทำหรอกน่า เห็นพิมเป็นเพื่อนคนหนึ่งไม่ได้เหรอคะ เมื่อก่อนพิมอาจจะทำตัวไม่ดีแต่ให้โอกาสพิมหน่อยสิคะ ทีคุณเลวพิมยังไม่ว่าเลย”

หญิงสาวพูดเสียงอ้อนๆ จนรามสูรหันมามองอย่างประหลาดใจปกติมีแต่จะกรี๊ดจนหูเขาแทบดับ แต่นี่อะไรมาทำเสียงเง้างอนหลอกด่าเขางั้นเหรอ

“หึ หลอกด่าเหรอ ใช่ผมชั่ว เลว เหี้ย แล้วไง ใครจะด่าผมไม่สนใจอยู่แล้ว โดยเฉพาะคุณ อยากจะเป็นคนดีคนเลวก็แล้วแต่”

วาจาไม่รักษาน้ำใจทำเอาพิมมี่ถึงกับจุกและรู้สึกเจ็บปวดขึ้นมาเหมือนกันที่คนเป็นสามีเกลียดหล่อนได้มากมายขนาดนี้ แต่กลับปกป้องผู้หญิงคนอื่นทุกวิถีทาง นี่ละนะบทนางร้าย

“ค่ะ พิมจะจำไว้ให้ขึ้นใจ เพราะคุณเองก็ไม่ได้สำคัญอะไรกับพิมนักหรอกแต่ที่พูดเนี่ย เพื่อจะได้อยู่กับแบบสงบๆ เท่านั้น หมดธุระแล้วงั้นพิมขอตัวนะคะ”

หญิงสาวพูดจบก็รีบออกจากห้องทำงานของสามีในทันทีโดยไม่ต้องรอให้เขาอนุญาตเลยสักนิด ด้วยความงอนที่โดนเขาต่อว่า

“เป็นบ้าแล้วมั้งดูท่า”

รามสูรมองภรรยาที่เดินจากไปด้วยความไม่เข้าใจว่าหล่อนต้องการอะไรกันแน่ แต่ก่อนมักจะมายั่วยวนเขาพอไม่ได้ดั่งใจก็ออกไปมั่วกับผู้ชายคนอื่น ซึ่งคนอย่างเขาไม่สนใจและไม่มีทางสนใจด้วย เพราะไม่ได้รักกันตั้งแต่แรกอยู่แล้วที่ฝืนอยู่ด้วยกันจนทุกวันนี้ก็เพราะธุรกิจและความยิ่งใหญ่ของสองตระกูลเท่านั้น แต่พอเจอลูกอ้อนของคนเป็นภรรยาเข้าไปเขาก็อดใจสั่นไปด้วยไม่ได้ ทั้งที่เคยไม่เคยเป็นแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน แม้แต่กับเอิงเอยที่เขาคิดว่ารักเขายังไม่เคยใจสั่นขนาดนี้ มีแค่อยากความอยากได้อยากเอาชนะธีรภพเท่านั้น

.

.

.

.

.

.

.

.

.

หลังจากออกมาจากบริษัทเจ้าของร่างสวยก็ไปห้างสรรพสินค้าด้วยอารมณ์คุกรุ่น

“หงุดหงิด คนบ้าหยาบคายสมกับเป็นตัวร้ายจริงๆ เลย ว้าย!!”

ใบหน้าสวยบ่นพึมพำกับตัวเองอย่างโมโหคนที่จ้องจะด่าหล่อนตลอดเวลา พิมมี่ถึงกับร้องออกมาเมื่อชนกับแผงอกแกร่งของใครบางคนเข้าอย่างจัง

“ขอโทษครับ เป็นอะไรมั้ยครับ”

เสียงทุ้มอ่อนโยนขอโทษสาวสวยที่ทำหน้างอง้ำได้อย่างน่ารักจนเขาอดมองเพลินไม่ได้ จนร่างสวยเดินมาชนเพราะเขามายืนขวางทางเจ้าหล่อน

“ขอโทษค่ะ พิมไม่ทันมอง ขอโทษจริงๆ นะคะ”

พิมมี่ยกมือไหว้ชายหนุ่มหล่อจนจัดว่าเป็นดาราได้ตรงหน้าอย่างรู้สึกผิดเหมือนมันจะเป็นนิสัยที่ติดตัวมา มันทำให้คนมองรู้สึกใจเต้นแรงได้อย่างไม่ยากเย็นที่ผู้หญิงสวยเซ็กซี่มายืนไหว้ ธีรภพมองว่ามันน่ารักมากสำหรับเขา

“ครับ เจ็บตรงไหนมั้ยครับ ผมธีรภพนะครับ คุณชื่อพิมใช่มั้ย”

เขาถามย้ำอีกรอบพร้อมกับแนะนำตัวเมื่อเห็นว่าหญิงสาวเอาแต่ขอโทษและทำหน้ารู้สึกผิด

“ธีรภพ สุวรรณคีรี”

พิมมี่ทวนชื่อเขาซ้ำ แต่เติมในส่วนของนามสกุลเข้าไปด้วยเพื่อความแน่ใจ

“รู้จักผมด้วยเหรอครับ”

เขายิ้มอย่างดีใจที่หญิงสาวรู้จักเขาเพิ่งจะรู้สึกดีใจเวลามีคนรู้จักก็ครั้งนี้

"รู้สิ ก็ ก็คุณคือคนที่ไปจีบเลขาสามีพิมนี่คะ"

พิมมี่หาข้ออ้าง พระเอกหล่อและอ่อนโยนเป็นสุภาพบุรุษแบบนี้สินะตัวร้ายถึงกินแห้ว ขนาดหล่อนยังอดเคลิ้มไปกับความหล่อของเขาไม่ได้ ก่อนจะรีบไล่ความคิดไร้สาระออก // อย่าไปสนใจผู้ชายพวกนี้สิพิมมี่ คนพวกนี้ไม่สนใจเราหรอก ชิ

"เออ ผมนี่เหรอครับ คุณพิมหมายถึงใครครับ"

ธีรภพตกใจนิดๆ ที่รู้ว่าพิมมี่มีสามีแล้ว

"ก็คุณเอยไงคะ สามีพิมก็รามสูรคนใจร้ายไงคะ"

พิมมี่อดแขวะสามีไม่ได้แค่นึกถึงก็โมโห ใบหน้าสวยเบะปากน้อยๆ เมื่อพูดถึงสามีจนธีรภพอดยิ้มไปกับท่าทางน่ารักนั้นไม่ได้

"ออ น่าอิจฉาคุณรามสูรนะครับที่มีภรรยาสวยมากขนาดนี้ ถ้าผมเจอคุณเร็วกว่านี้ก็คงจะดี"

ธีรภพเอ่ยขึ้นด้วยความเสียดาย กับเอิงเอยเขาจีบหล่อนก็จริงแต่เพราะท่าทีแปลกๆ ที่เอิงเอยมีต่อรามสูรมันก็ทำให้เขาไม่อยากเข้าไปยุ่งเพราะไม่อยากได้ของเหลือจากใคร แต่กลับคนตรงหน้านี้มันไม่ใช่ต่อให้พิมมี่เป็นเมียของรามสูรมาแล้วเขาก็ไม่สนใจ

"ช้าเร็วพิมก็เป็นนางร้ายอยู่ดี คุณเอาเวลาไปจีบนางเอกคุณเถอะอย่ามายุ่งกับพิมดีกว่า ชิ เบื่อพวกหลงนางเอก"

พิมมี่เผลอพูดกับธีรภพด้วยความหมั่นไส้นางเอกของเรื่องที่มีแต่คนมารุมตอมกันทั้งเรื่อง ก่อนจะบ่นพึมพำกับตัวเองเบาๆ

"หึหึ นางร้ายน่ารักได้ขนาดนี้เลยเหรอครับ ผมอยากรู้จักนางร้ายจัง"

เสียงทุ้มไม่วายหยอดคำหวานใส่คนตรงหน้าที่ดูเหมือนไม่อยากจะยุ่งกับเขาเท่าไหร่นัก

"โลเล ถ้าคุณพูดแบบนี้พิมไปฟ้องคุณเอยแน่ ทีนี้ถ้าความรักมีปัญหาขึ้นมาไม่รู้ด้วยนะ"

พิมมี่ยักไหล่เบาๆ เป็นเชิงบอกว่าจะไม่ช่วยจริงๆ // ผู้ชายนี่จริงๆ เลย พอนางร้ายรักแล้วก็เฉดหัวทิ้ง อย่าฝันเลยว่าพิมมี่คนนี้จะหลงกลง่ายๆ

"คุณตลกดีนะพิม"

เขาขำกับท่าทางของสาวสวยตรงหน้าที่พร่ำบอกว่าตัวเองเป็นนางร้ายไม่พอ ยังทำตัวเป็นกามเทพจับคู่ให้เขาอีกด้วยน่าสนใจจริงๆ รามสูรมันปล่อยเมียให้อยู่คนเดียวมานานแบบนี้ได้ยังไง คงจะมัวแต่เฝ้าเอิงเอยอยู่สิท่า แบบนี้ก็ดีถือว่าหายกันเพราะตอนนี้เขาสนใจพิมมี่ขึ้นมามากแล้ว

"คุณสิตลก พิมขอตัวนะคะแล้วก็ขอโทษด้วยที่ชนคุณ"

เสียงหวานรีบตัดบทพร้อมจะชิ่งหนีทันทีเพราะไม่อยากจะมายุ่งกับพวกพระเอกนางเอก หล่อนอยากอยู่ใช้เงินสบายๆ มากกว่า

"เลี้ยงข้าวผมสิ แล้วจะหายโกรธ"

เขารีบพูดแทรกทันทีเพราะไม่อยากเสียโอกาสที่จะทำให้ความสัมพันธ์ครั้งนี้จบลงง่ายๆ เขาอยากรู้จักพิมมี่ให้มากกว่านี้

"อะไรแค่เดินชนเองนะเลี้ยงข้าวเหรอ"

พิมมี่หน้างอเมื่อได้ฟังคำขอร้องนั้น