“ผมไม่โง่มองคนอื่นหรอกครับ เมื่อรุ้งสวยที่สุดในบรรดาผู้หญิงที่ผมเคยเจอมา” “ไม่ต้องมายอคะ...ขอให้จริงเถอะ” แค่หยอดคำหวาน หญิงสาวก็ลดความแข็งกร้าวลง เธอเสหลบตา กะพริบตาพริบพราวหวานฉ่ำให้เขาแทน “จริงครับ... ผมไม่เคยโกหกรุ้ง...ผมมีแต่ความจริงใจมอบให้รุ้งเสมอ” ชายหนุ่มหยอดคำหวานซ้ำ เขาชะเง้อคอมองผู้หญิงที่เขาคุ้นตา แต่...เธอไม่น่าจะมาปรากฏตัวในงานสังคมของไฮโซนี้ได้ เมื่อเธอห่างชั้น และกลายเป็นคนยากคนจนแล้วนี่ วันวาด ผู้หญิงที่เขาเคยรัก และยังคงรักอยู่จนถึงตอนนี้... ผู้หญิงที่เขาสงสัย หล่อนควงคู่มากับลูกชายของนักธุรกิจดีเด่น ผู้ชายคนนั้นดังพอตัว เมื่อธุรกิจที่เขากำลังทำ ค่อนข้างที่จะไปรอดและคนๆ นั้น สวยจนเขาแทบลืมหายใจ ผิดกับวันวาด เธอไม่ค่อยชอบแต่งตัว มันจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะมาปรากฏตัวอยู่ในงานครั้งนี้ ใบหน้าหวานงามหยด ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางจนสวยเตะตา แม้แต่รุ้งกานดายังไม่อาจสวย