Chapter 30
Zoe POV
NAKATAYO ako sa tapat ng bintana nasa malayo ang tingin, my sorrow weighing heavy on me. Every time I think I'm okay, something reminds me of Daniel, and my heart breaks all over again. It's been two weeks since I ended things with him, and true my word.
Umalis ako sa mansiyon ng mga Hayes na hindi pa nagbubukang–liwayway at hindi rin ako nagpaalam. Hindi rin ako dumiretso sa hacienda mas pinili ko ang umuwi dito sa Sitio Magbanua sa lugar kung saan tanggap ang buo kung pagkatao bilang ako.
Ang hirap sobrang hirap. Parang pinipiga ang puso ko sa sakit sa bawat araw na lumilipas. Wala akong, puwang sa puso niya kasi kung mayroon man baka sinundan na niya ako dito. Subalit, walang Daniel na nagpapakita sa akin.
Nanubig ang mga mata ko, at hinayaang tumulo ang mga luha
