Chapter 24
Zoe POV
PABALYANG bumukas ang pinto at sumungaw si Manang Lagring na tutop ang bibig sa gulat. Kasunod niya si Veronica na nainingkit ang mga mata sa galit. Kampanteng nakatayo lang si Daniel sa paanan ko.
"Ano ang ginawa mo kay, Zoey? Nababaliw kana ba talaga, Daniel?" Sigaw ni Manang sa kanya at mabilis na humakbang patungo sa akin. Kita ko ang awa sa kanyang anyo. Inabot ni Manang ang mga kamay ko, napailing–iling ito ng makita ang bakas ng ginawa niyang pagtali sa akin. Tinakpan ko nang maayos ang hubad kong katawan at bumangon ako. Niyakap ko si Manang. Hindi malaman kong matatawa o maiiyak. Physically, I will be heal. Perhaps in few hours. Pero ang sakit sa puso ko ay hindi ko matiyak.
"Iwan mo kami, Daniel. Gusto ko mag–isip, matulog at magpahinga. Hindi kita masisisi
