บทที่ 8 ปรับเปลี่ยน
วันจันทร์ที่ 3 มิถุนายน 2556
วันรุ่งขึ้น นายบุญส่งขับรถตู้มารับโสภีแต่เช้า เมื่อคืนนี้เธอโทรศัพท์เรียกเขามา
“แฮฟอะกู๊ดไลฟ์” แม็กยื่นมือมาจับมือโสภีไว้และยิ้มให้
หญิงสาวยิ้มตอบเหมือนไม่มีแผลที่เลือดกำลังซึมออกมาในหัวใจ เธอกระชับกระเป๋ากล้องและกระเป๋าคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊กไว้ข้างกายก่อนก้าวขึ้นรถ แม็กเลื่อนประตูปิดอย่างนิ่มนวล เธอโบกมือให้เขา เขาโบกมือตอบ นายบุญส่งออกรถสู่ถนนเส้นเล็กที่โอบล้อมด้วยต้นไม้ใหญ่
โสภีเหม่อมองทิวทัศน์อันสวยงามสองข้างทางที่รถตู้กำลังแล่นผ่าน ทิวเขาสลับซับซ้อนถูกบังด้วยป่าไม้เป็นระยะ เมื่อถึงทางโค้งหนึ่ง ทิวเขาก็หายไป กลายเป็นบ้านเรือนที่อยู่อาศัยของชาวบ้าน มีบางหลังตั้งแผงขายผลไม้อยู่ริมทาง
ขณะที่นายบุญส่งชะลอรถลงทางลาดชันอย่างช้าๆ โสภีมองเห็นลิงแสมฝูงหนึ่งเดินดุ่มอยู่กลางถนนที่แทบไม่มีรถผ่านในตอนสายวันนั้น บางตัวหอบลูกไว้แนบอก บางตัวกำลังค
