ดาวเรืองสะดุ้งตื่นมากลางดึกเมื่อได้กลิ่นเหล้าฉุนจมูก เธอค่อยๆ เปิดเปลือกตาแล้วกระพริบถี่ๆ เพื่อปรับสายตาให้เข้ากับแสงไฟในห้องที่ยังเปิดอยู่ ก่อนจะพบกับร่างสูงใหญ่ของสามีที่นั่งหันหลังอยู่ปลายเตียง
“นี่ดื่มมาหนักเลยเหรอคะ กลิ่นเหล้าฉุนเชียว”
“อย่ามายุ่ง!”
“เป็นบ้าอะไรของคุณ ฉันถามดีๆนะ แล้วทำไมต้องตวัดใส่ฉันด้วย”หญิงสาวเริ่มฉุนขึ้นมาบ้าง เมื่อจู่ๆก็ถูกเขาเหวี่ยงใส่
“บอกแล้วไงว่าอย่ามายุ่ง”
“ออกไปดื่ม แล้วเก็บอารมณ์กลับมาเหวี่ยงใส่ฉันแบบนี้เหรอ ใช้ได้ที่ไหนกัน”
เธอพูดพร้อมกับปาหมอนใบใหญ่ใส่เขาด้วยความโมโหเช่นกัน โดยที่ไม่รู้เลยว่าการกระทำของตัวเองจะยิ่งทำให้คนที่อารมณ์เสียกลับมาสติแตกหนักกว่าเก่า
“ดาวเรือง!”
คีรินทร์คำรามเสียงต่ำ พลิกตัวหันมาคว้าร่างอรชรที่นั่งอยู่กระชับเข้าหาร่างแกร่งด้วยอารมณ์โมโหถึงขีดสุด ทำเอาคนที่ไม่ทันระวังตัวต้องร้องออกมาด้วยความตกใจ
“ว้าย! คุณจะทำไมฉัน”
“จะ
