CHARMAINE
Nagkibit-balikat si Jayden. “Wala lang. Just for a change lang, parang ang rude kasi kung parati na lang akong mag-stay roon ng walang paalam. Baka ayaw ako imbitahin nina Tita at Tito, o maski ikaw, tapos ang kapal pa ng mukha ko para manatili roon lagi,” sagot niya sa akin na siyang naintindihan ko naman. Mukhang tama naman pala ang naisip kong dahilan kaya’t nawala na rin kaagad ang kaba sa damdamin ko. “Bakit? Huwag mong sabihing iba ang tumatakbo riyan sa isipan mo, Charmaine ah.” Nakangising saad niya sa akin kaya hinampas ko siya. “Joke lang. Wala naman akong karapatan para gawin ang kahit na ano sa ‘yo. Nirerespeto kita, Charmaine, ‘wag mo sanang kalimutan ‘yun. Tsaka isa pa, ayaw ko rin masira ang reputasyon ko sa mga magulang mo. Ilang taon na malapit ang loob namin sa
