chapter 17

2527 Words

Raven pov "Hmm" I moaned nakasentro kasi sa mukha ko ang sinag ng araw. Dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata, grabe ang napanaginipan ko andito raw si Janelle? Pero malabo naman ‘yon. Paano naman kasi ito mapupunta sa pamamahay ko e' sukdulan ang galit namin sa isa't isa. Isa pa bakit ko naman siya papasukin sa pamamahay ko? "Morning papa God and thanks for this new day" I mumble lowly. Lagi kasi ay pakiramdam kong kailangan ko magpasalamat sa panginoon lalo na't binibigyan ako nito lagi ng lakas.   Bumangon at dumiretso na ako sa banyo. Naghilamos ako ng mukha at nagsipilyo saka pinunasan ang basa kong mukha. Napatingin ako sa repleksiyon ko sa salamin come on Raven smile lang dahil ang lahat ng ‘yon ay panaginip lang and remember this is your second day to rest and relax. Per

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD