เล่ห์ร้ายพันธนาการรัก ( อีโรติก )

EP.7

ร้านคาเฟ่หลังมหาวิทยาลัย



เสียงเปิดประตูร้านพร้อมกับร่างสูงโปร่งที่เดินเข้ามาด้านในของร้าน ทำให้สายตาหลายคู่หันไปมองดูพร้อมกับเสียงวี้ดว้ายของสาวๆ ภายในร้านที่ดังออกมา ทำให้ลีอาเงยหน้าขึ้นมามองดู ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้นทันทีเมื่อเห็นว่าเป็นเตชินทร์ที่กำลังยืนสั่งเครื่องดื่มอยู่ตรงหน้าเคาน์เตอร์ ลีอารีบหยิบเมนูบนโต๊ะขึ้นมาบังหน้าไว้ทันทีเมื่อเห็นเขาหันหน้ามองตรงที่เธอและเพื่อนๆ นั่งอยู่

‘…ทำไมซวยแบบนี้ นายนี่เหมือนเจ้ากรรมนายเวรจริงๆ ไปไหนมาไหนก็เจอตลอดเลย กรี๊ดด.. ม่ายย.. งื้อออ..อย่าเดินมาตรงนี้...’ ลีอาหน้านิ่วคิ้วขมวดเข้าหากันเป็นปม เมื่อเห็นเขาเดินตรงเข้ามาโต๊ะที่เธอนั่งอยู่

“ลีอาจะสั่งอะไรเพิ่มไหม” พีชชี่มองลีอาที่เอาเมนูขึ้นปิดหน้าไว้และไม่ยอมวางมันลงสักที

“มะไม่” เธอลดเมนูเครื่องดื่มลงพลางส่ายหน้าปฏิเสธ

“…”

เสียงทุ้มต่ำที่ทักมาของเตชินทร์ทำให้รุ่นน้องหันไปมองหน้าเขาทันที พอทุกคนเห็นเป็นรุ่นพี่คนดังสุดฮอตของคณะตัวเอง ก็รีบยกมือไหว้และพูดทักทายเขาทันที รุ่นน้องทุกคนรู้จักเขาดีและไม่มีใครในมหาลัยที่ไม่รู้จักเตชินทร์ ยิ่งเป็นสาวๆ แล้วส่วนใหญ่จะรู้จักเขาดี

ฉันหยิบโอรีโอ้มิลค์เชคขึ้นมาดื่มอย่างเซ็งๆ สายตามองดูใยไหมกับพีชชี่ที่ฉีกยิ้มกว้างให้นายเตชินทร์ เรื่องหน้าตาฉันก็ยอมรับอยู่หรอกว่าเขาหล่อแต่นิสัยนี่คนละเรื่องเลย ถ้าพวกเธอรู้แบบที่ฉันรู้อาจจะมองผู้ชายคนนี้อีกแบบหนึ่งก็ได้ ฉันคิดในใจขณะที่ตัดเค้กวานิลลาขึ้นมากินเงียบๆ

“พี่ชิน นั่งทานกับพวกเราไหมคะ” ใยไหมยิ้มหวานพร้อมกับขยับเก้าอี้ที่อยู่ด้านหลังมาให้เขานั่ง

“ไม่เป็นไรครับ พวกน้องๆ ทานกันตามสบายเถอะ” เขาพูดบอกเธอแต่สายตากลับมองหน้าลีอาที่นั่งก้มหน้าไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมามองเขา

“อ่อ..ค่ะ เสียดายจัง” ใยไหมพูดตอบไม่เต็มเสียงนัก เพราะเธอก็อยากให้เขาตอบรับและนั่งร่วมโต๊ะด้วยมากกว่า

“เอ่อ..ลีอาจะกลับเลยไหม เดี๋ยวพี่จะไปส่งที่บ้าน”

พอสิ้นเสียงพูดของนายเตชินทร์ สายตาทุกคนก็พุ่งเป้ามาที่ฉันทันที ฉันล่ะอย่างจะกระโดดบีบคอเขาให้รู้แล้วรู้รอด ฉันเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยความไม่พอใจ และหมอนั่นก็ปั้นหน้าซื่อตาใสมองฉันด้วยท่าทางสบายๆ โดยไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไร

“อ้าว! นี่ลีอากับพี่ชินรู้จักกันเหรอคะ” พีชชี่มองหน้าทั้งคู่ด้วยความแปลกใจ เพราะตลอดเวลาที่อยู่ในคณะเธอไม่เห็นลีอาพูดคุยกับเขาเลย แถมยังทำท่าทางเหมือนคนไม่รู้จักกัน

“ครอบครัวของเราทั้งคู่สนิทกันนะครับ ใช่ไหมลีอา” เตชินทร์พูดตอบพร้อมกับโยนคำถามกลับมาหาคนตัวเล็กที่ทำหน้าบอกบุญไม่รับอยู่

กราฟฟิคมองจ้องหน้าลีอาที่นั่งนิ่งเงียบไม่ยอมพูดอะไรด้วยสายตาอยากรู้ไม่ต่างกับออกัสและใยไหมที่รอฟังคำพูดจากปากของเธออย่างใจจดใจจ่อ

“เอ่อ..ก็ตามที่พี่เขาบอก แม่ฉันเป็นเพื่อนสนิทกับแม่ของพี่ชินน่ะ”

“ไม่เคยเห็นเล่าให้ฟังเลยอะว่ารู้จักพี่ชิน” พีชชี่คลี่ยิ้มบางๆ ดูตื่นเต้นไปกับคำตอบของเพื่อนสาว

“…”

ฉันรู้ว่าพวกสาวๆ ในห้องต่างก็ชอบเขาทั้งนั้นรวมถึงยัยเพื่อนสองคนนี้ด้วย เพราะมีดีตรงหน้าตาหล่อนี่แหละ ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ด้วยความอึดอัด แถมตัวปัญหาก็ยังหย่อนตัวลงนั่งเก้าอี้ข้างๆ ใยไหม และยังชวนออกัสและกราฟฟิคพูดคุยด้วย

“เอ่อ..พี่ชิน เดี๋ยวผมไปส่งลีอาที่บ้านก็ได้ครับ” กราฟฟิคเอ่ยบอกเขา เพราะเขาก็อยากไปส่งลีอาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

“เอ่อ.. ยังกินไม่เสร็จเลย พี่กลับไปก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันกลับกับเพื่อนก็ได้” พอเห็นกราฟฟิคพูดกับเตชินทร์แบบนั้น เธอก็รีบพูดตามเพราะอยากหาทางเลี่ยงเพื่อจะได้ไม่ต้องกลับกับเขา

“พี่มีธุระจะคุยกับลีอาด้วย” เตชินทร์หันมาสบสายตากับลีอาที่เงยหน้าขึ้นมามองเขาพอดี

“เอ่อ..เหรอครับ” กราฟฟิคพูดตอบ สายตามองจ้องคนทั้งคู่สลับกันไปมา ดูท่าทางลีอาเหมือนไม่อยากกลับกับรุ่นพี่เท่าไหร่ เธอดูพูดน้อยและมีท่าทางแปลกๆ ตั้งแต่รุ่นพี่เตชินทร์เดินเข้ามาในร้าน

“งั้นเธอก็กลับพร้อมพี่ชินเลยไหม” พีชชี่หันมาพูดกับลีอาที่นั่งกินขนมเค้กในจานเงียบๆ

“ยะยังกินไม่อิ่มเลยอะ พี่กลับไปก่อนเถอะนะ” เธอเงยหน้าขึ้นมองหน้าเขา

‘…ฉันไม่อยากกลับกับนายไม่รู้ตัวเหรอไง ยังมานั่งยิ้มแบบนั้นใส่อีก หมอนี่มันตัวอันตรายชัดๆ ฉันจะทำยังไงดี...’

เมื่อเห็นรุ่นพี่หนุ่มยังนั่งนิ่งไม่ยอมลุกไปไหน เพื่อนทุกคนเลยหันมาพูดคะยั้นคะยอให้ฉันกลับไปกับเขา แล้วสุดท้ายฉันก็ต้องจำใจลุกออกจากโต๊ะและเดินตามเขาออกไปจากร้าน ก่อนออกไปจากร้านฉันยังแอบเห็นพวกเพื่อนตัวดียิ้มหน้าบานกันเป็นทิวแถวเพราะหมอนี่จ่ายเงินค่าเครื่องดื่มและขนมทั้งหมดให้

บรรยากาศในรถเงียบเป็นสนิท พอเขาพูดอะไรออกมาฉันก็ทำเป็นนั่งฟังอยู่เงียบๆ ฉันก็ไม่อยากจะสำรวจมองอะไรในรถของเขาหรอกแต่ก็ไม่รู้จะทำอะไร พลันสายตาเจ้ากรรมก็ดันไปเห็นซองสีชมพูที่อยู่ตรงปลายเท้าของตัวเอง เพราะความสงสัยฉันเลยหยิบมันขึ้นมาดู

OMG! ..มันเป็นซองถุงยางที่ถูกแกะออกใช้งานแล้ว นัยน์ตาฉันเบิกกว้างขึ้นมองดูมันด้วยความตกใจขณะที่หัวใจเต้นโครมครามราวกับจะทะลุออกมาจากอก

‘..ยี๊!! ไอ้ผู้ชายทุเรศ นี่เขามีอะไรกับผู้หญิงในรถหรือไง เขามีอะไรกับพี่มิล่าหรือเปล่านะ เพราะเมื่อกี้ฉันเห็นพวกเขาทั้งคู่ออกไปด้วยกัน ..แล้วตอนนี้ฉันก็นั่งอยู่ตรงที่เขาเอากับผู้หญิงนี่นะ หมอนี่มันน่ารังเกียจจริงๆ ...’

ฉันปรายตาขึ้นมองเขาด้วยความไม่พอใจ ทั้งโกรธทั้งรู้สึกรังเกียจและขยะแขยงในเวลาเดียวกัน ตอนนี้หมอนั่นก็กำลังมองหน้าฉันอยู่เหมือนกัน

“ทำอะไร” เขาเลิกคิ้วขึ้นมองด้วยความสงสัยขณะมองดูลีอาที่ก้มตัวลงไปหยิบของอะไรบางอย่างขึ้นมา

“เอ่อ..ไม่มีอะไร”

ฉันรีบปล่อยมือออกจากมันด้วยความขยะแขยงและใช้เท้าเขี่ยมันไปไกลๆ และรีบขยับตัวกลับมานั่งในตำแหน่งเดิม มือเล็กทั้งสองข้างเริ่มชื้นไปด้วยเหงื่อ ใบหน้าเห่อร้อนด้วยความกระดากอาย พอฉันนึกถึงภาพพวกเขาสองคนกอดรัดฟัดเหวี่ยงขึ้นมาในหัวก็รู้สึกกระอักกระอ่วนใจและก็ทำตัวไม่ถูกขึ้นมาทันที

เตชินทร์มองดูซองสีชมพูที่อยู่ตรงปลายเท้าของเธอแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจออกมา เมื่อกี้เขาก็ตรวจเช็กความเรียบร้อยในรถดีแล้วแต่ก็ยังมีอะไรรอดหูรอดตาจนได้ เขามองใบหน้าแดงก่ำของเด็กสาวที่นั่งข้างๆ เธอเบือนหน้าหนีไปมองกระจกด้านข้างและไม่หันกลับมามองหน้าเขาอีกเลยจนกระทั่งรถยนต์ขับมาจอดตรงหน้าบ้านเธอ

“ขะขอบคุณ” เธอพูดบอกโดยไม่หันมามองหน้าเขา มือเล็กรีบเปิดประตูรถออกไปทันที

ชายหนุ่มรีบเปิดประตูรถและเดินตามหลังคนตัวเล็กไปติดๆ ร่างบางดูลนลานใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวขณะที่มือทั้งสองข้างไขแม่กุญแจหน้าบ้านผิดๆ ถูกๆ จนทำลูกกุญแจหลุดออกจากมือตกลงไปบนพื้นข้างล่าง เตชินทร์เอื้อมมือลงไปหยิบมันขึ้นมาและเป็นคนไขเปิดกุญแจแทน

“พี่กลับไปได้แล้ว”

ลีอาพูดออกปากไล่เขาทันทีเมื่อเปิดประตูรั้วหน้าบ้านออกและรีบเดินเลี่ยงเขาเข้าไปด้านในแต่ชายหนุ่มก็ยังเดินตามหลังเธอมาติดๆ

“พี่มีเรื่องจะคุยด้วย”

“พูดมาตรงนี้เลยก็ได้ค่ะ เสร็จธุระแล้วพี่จะได้กลับๆ ไปสักที” เธอหันหน้ามองจ้องหน้าเขาอย่างเอาเรื่อง เวลานี้เธอก็อยากคุยกับเขาให้รู้เรื่องเหมือนกัน

“…”

เตชินทร์เดินเข้าไปใกล้ๆ และยื้อแย่งกุญแจจากมือของคนตัวเล็กมาไขกุญแจประตูบ้านให้เปิดออกและเดินเข้าไปในบ้านอย่างถือวิสาสะทำราวกับว่ามันเป็นบ้านของเขาเอง ลีอาได้แต่ยืนอ้าปากค้างด้วยความตกใจ ก่อนจะตั้งสติได้และเดินหลังเขาเข้าไปในบ้านทันที

“พี่ชิน!! ทำไมพี่ไม่ฟังที่ฉันพูดบ้าง พี่ทำแบบนี้ทำไม!!” ลีอาพูดกระแทกเสียงใส่เขาด้วยความไม่พอใจ แววตาแข็งกร้าวจ้องมองเตชินทร์เขม็ง เวลานี้เธอก็ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่แล้วเหมือนกัน

“ชอบไอ้เด็กนั่นเหรอ?”

“หา! ชะชอบใคร”

“ก็ไอ้เด็กที่ชื่อกราฟฟิค”

“กราฟฟิค? ละแล้วฉันจะชอบหรือไม่ชอบใครมันก็ไม่เห็นเกี่ยวกับพี่เลย คุยธุระของพี่มาดีกว่า”

“ก็กำลังคุยอยู่นี่ไง”

“…”

‘...ผู้ชายคนนี้เป็นบ้าเหรอไง เขาทำยังกับหึงหวงและไม่พอใจที่ฉันไปพูดคุยสนิทสนมกับกราฟฟิคอย่างนั้น เขาชอบฉันเหรอไง? ..ไม่มีทางเป็นไปได้หรอก ที่เขายังตามรังควานฉันอยู่ก็เป็นเพราะฉันรู้ความลับของเขากับพี่มิล่าเหรอไง ทั้งๆ ที่ฉันก็แทบไม่ได้สนใจเรื่องพวกเขาด้วยซ้ำแล้วก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่ฉันต้องเอาเรื่องพวกเขาไปพูดด้วย ฉันพูดบอกเขามาเป็นสิบๆ ครั้งแล้วทำไมเขาถึงไม่ยอมเลิกราสักที ไม่น่าซวยไปเจอพวกเขาในคืนนั้นเลยจริงๆ ...’

“พี่ชิน! ถ้าการที่พี่มายุ่งวุ่นวายกับฉันเพราะกลัวว่าจะเอาเรื่องพี่กับพี่มิล่าไปพูดล่ะก็ พี่สบายใจได้เลยนะ เพราะฉันจะไม่เอาเรื่องพี่ไปพูดเด็ดขาด พี่ช่วยอยู่ห่างๆ แล้วก็เลิกมายุ่งวุ่นวายกับฉันสักทีได้ไหม ถ้ายังคุกคามฉันไม่เลิกแบบนี้ ฉันจะเอาเรื่องพี่ไปเล่าให้คนอื่นฟังนะ!”

‘…อย่านึกว่าเขาจะขู่เป็นอยู่คนเดียว ฉันก็ทำได้เหมือนกันนะ...’

“เธอไม่ชอบพี่ถึงขนาดนั้นเชียว” เขาแสยะยิ้ม แววตาเป็นประกายวูบไหวด้วยความไม่พอใจ

“ใช่ ฉันไม่ชอบพี่ ถ้าพี่เข้าใจแล้วก็..อื้อออ พ..พะ..”

เสียงพูดของเธอหายไปในลำคอทันทีที่ริมฝีปากหนาประกบจูบลงมา มือหนาบีบคางเรียวอย่างแรงจนเธอเผยอปากออกรับลิ้นร้อนของเขาให้เข้าไปลิ้มชิมรสหวานภายในโพรงปาก ปลายลิ้นดุนดันลิ้นเล็กไปมาอย่างดูดดื่ม เขาบดจูบเรียวปากจิ้มลิ้มซ้ำไปซ้ำมาราวกับไม่รู้จักอิ่มและขบเม้มริมฝีปากล่างแรงๆ จนมันเริ่มบวมเจ่อ

คนตัวเล็กพยายามดิ้นรนขัดขืนขณะที่ริมฝีปากของทั้งคู่ยังประกบจูบกันอยู่ รสจูบที่เร่าร้อนดูดดื่มทำให้ร่างบางเริ่มอ่อนระทวย มือเล็กขยุ้มเสื้อนักศึกษาของชายหนุ่มไว้แน่น ใบหน้าเธอเริ่มเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบของเขา มือเล็กทั้งสองข้างเริ่มอ่อนแรงและแขนตกลงมาอยู่ข้างลำตัว

เตชินทร์ดันร่างบางให้ขยับเดินตามเขาไปที่โซฟาตรงมุมห้อง และจูบเธออยู่แบบนั้นขณะที่กดร่างบางให้เอนตัวลงนอนลงบนโซฟาตัวยาว ทันทีที่ผละริมฝีปากออกลีอาก็รีบยกมือเล็กทั้งสองข้างขึ้นมาดันหน้าอกเขาให้ออกห่าง ใบหน้าหวานนั้นแดงก่ำจนถึงใบหู พอเห็นใบหน้าท่าทางแบบนั้นของเธอก็ยิ่งปลุกอารมณ์กระสันอยากของเขาให้พลุ่งพล่าน

“พะพี่ชิน อย่าทำแบบนี้ บอกว่าอย่า อื้ออ”

เขาประกบริมฝีปากลงจูบเธอทันทีและบดจูบลงบนเรียวปากอวบอิ่มอย่างดูดดื่ม มือทั้งสองข้างที่ทุบหน้าอกเขาหนักๆ เริ่มเปลี่ยนเป็นขยุ้มฝ่ามือลงบนเสื้อนักศึกษาของเขาแทน จมูกโด่งเป็นสันและริมฝีปากเริ่มซุกไซ้ลงมาตามซอกคอขาว พอขบเม้มผิวเนื้อเบาๆ ร่างบางก็สั่นเกร็งขึ้นมาทันที

ความหอมหวานของกลิ่นกายสาวทำให้เขาเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่ มือทั้งสองข้างเริ่มปลดกระดุมเสื้อของเธอออกอย่างใจร้อนและถอดมันทิ้งไปทันที สายตามองดูหน้าอกอวบขาวที่ถูกห่อหุ้มด้วยบราเซียร์สีชมพูอ่อน เขาเอื้อมมือไปด้านหลังเพื่อปลดตะขอบราเซียร์ออก ทันทีที่บราเซียร์หลุดออกหน้าอกอวบอิ่มและยอดอกสีชมพูสวยก็ชูชันท้าทายสายตา เตชินทร์กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ก่อนจะซุกใบหน้าลงไปหาเต้านมอวบทั้งสองข้าง ริมฝีปากและลิ้นร้ายที่ดูดเลียอย่างหื่นกระหาย มือดึงรั้งกระโปรงขึ้นไปไว้บนเอวคอด ฝ่ามือเลื่อนลงลูบคลำเนินเนื้ออวบอูมและขยับปลายนิ้วลงบนกลีบเนื้อและร่องเล็กจนมันเริ่มเปียกชุ่มไปด้วยน้ำหวาน