(Sasha’s POV)
Nagsimulang mangilid ang aking mga luha. Mariin akong napapikit nang hawak niya ang aking braso saka marahas akong hinila palayo ng Emergency Room.
Alam ko sa pagkakataong ito walang sino man ang mangangahas na tumulong sa akin dahil nakabalandra ang hawak niyang baril. Ayoko rin namang may madamay na mga inosenteng tao at mga pasyente sa ospital dahil sa pagiging ganid nito
“Buntis ako! Tanging kayamanan lang ng mga magulang ko ang maari kong ibigay sa’yo. Please huwag mo nang idamay ang mga tao dito sa ospital!”
Nanginginig ang mga kamay ko dahil sa takot na nararamdaman. Akmang hihilain niya ako palayo nang maramdaman ko ang matinding p*******t sa aking sinapupunan. Hindi ko napigilang huwag mapadaing nang malakas habang sapo ang aking tiyan.
“Hindi ako madadala sa mg
