Nanatiling kalmado si Sasha kahit tumayo si Axel sa harapan nilang dalawa. Wala itong imik kahit ramdam ang panlalamig ng katawan dala ng takot na nararamdaman. Ano pa nga bang aasahan niya? Higit kalahating oras na silang nasa labas ni Ethan, impossible ng maniwala itong dahil sa hamog o lasa ng bawang ang dahilan ng pagkawala niya.
“Natatakot ka ba sa akin, Sasha? Hindi mo na ba talaga ako natatandaan?” tanong ni Axel sa malalim at bilugang tinig. Malamig ang tingin nito sa dalaga na para bang dismayado ito sa nakikita.
Humugot si Sasha nang malalim na hininga habang nanginginig ang mga kamay.
“Anong kailangan niyo sa akin?” lakas-loob na tanong ni Sasha na ikinagulat naman ni Axel. Matapang ang mga mata nito na para bang pinipilit itong umamin sa kaniyang harapan.
“I’m Axel Sebastia
