พายุขับรถมาส่งหญิงสาวที่มหาวิทยาลัยเป็นครั้งแรกทั้งที่อยู่ด้วยกันมาเกือบเจ็ดเดือนแล้ว เพราะเขาไม่อยากให้ใครรู้ว่าเขามีปลายฝน แต่ในเมื่อคนที่ไม่อยากให้รู้เธอรู้แล้วเขาก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนปลายฝนไว้อีกต่อไป
"ตอนเย็นพี่มารับนะ"
"รบกวนพี่พายุเปล่าๆค่ะ หนูกลับแท็กซี่ดีกว่าค่ะ"
"รบกวนอะไรหนู มารับเมียกลับบ้านแค่นี้"
พายุขยับเข้ามาพูดใกล้แก้มเนียนใสของเธอที่ตอนนี้แดงปลั่งเพราะเขินคำว่าเมียที่เขาใช้เรียกเธอ
"น่ารักจัง"
"เลิกแกล้งได้แล้วค่ะ ปล่อยหนูลงได้แล้ว"
"จูบหน่อยสิ"
"คนเยอะแยะอายเขาค่ะ ปล่อยหนูลงได้แล้ว"
"ไม่จูบก็ไม่ต้องลง"
เขาแกล้งไม่ปลดล็อคประตูรถให้เธอ แล้วทำเป็นไม่สนใจว่าเธอจะเข้าเรียนไม่ทัน
จุ้บ
ปลายฝนขยับไปจุ้บเบาๆที่แก้มของเขา
"แบบนี้เรียกจูบหรอ"
"ทำไมเอาแต่ใจจังเลยคะ"
"เอาแต่ใจมันต้องแบบนี้หนู"
อื้ออออออ
พายุกดท้ายทอยของเธอไว้ไม่ให้ขยับหนีจูบของเขา เขาป้อนจูบที่แสนดูดดื
