EP.48 แขกที่ไม่ได้รับเชิญ
“ไม่เป็นไรพ่อขอบใจเรามาก”
“แสดงว่า...ท่านพ่อทำใจได้แล้วอย่างนั้นหรือครับ”
ชายชราไม่ตอบแต่กลับเปลี่ยนเรื่องคุย
“แล้วเรื่องที่จะจัดงานแซยิดไปถึงไหนแล้วล่ะ”
“ท่านแม่ดูแลทุกอย่างเรียบร้อยแล้วครับท่านพ่อไม่ต้องเป็นห่วง”
ชีคอิมรานพยักหน้าก่อนจะเบือนหน้าออกไปยังนอกหน้าต่างอีกครั้งเป็นการจบการสนทนา ชีคอิลยาสค่อยๆ เดินออกมาจากห้องก่อนจะปิดประตูห้องทำงานของบิดาแผ่วเบา
เมื่อร่างสูงเดินออกไปจากห้องชีคอิมรานก็ลุกขึ้นเดินไปยังโต๊ะทำงานหยิบภาพเหมือนของหญิงสาวที่เขาเจอที่ตลาดมาห์วีนในวันนั้น ดวงตาเอ่อคลอไปด้วยหยาดน้ำตาทว่ามันกลับไม่หยาดหยด หรืออาจเป็นเพราะว่าน้ำตาแห่งความเสียใจมันได้ไหลย้อนกลับเข้าไปภายในหลั่งไหลรินรดหัวใจครั้งแล้วครั้งเล่าจนชินชากับมัน
“เดยาน่า...เมื่อไหร่เธอกับลูกจะกลับมาหาฉันเสียที”
บรรยากาศอาหารเย็นภายในคฤหาสน์อัชมาวีย์แตกต่างไปจากทุกวันเพราะในวันนี้
