สิบทิศและหยาดฟ้าใช้เวลาเดินทางกันอย่างยาวนาน กว่าจะมาถึงบ้านพักของแม่เลี้ยงสายบัว นับว่าเป็นการนั่งรถที่ยาวนานที่สุดของหยาดฟ้าเลยก็ว่าได้ ยิ่งในตอนนี้ขาข้างหนึ่งของเธอต้องใส่เฝือกอีก ความทรมานนับได้ว่าเอาเรื่องที่เดียว
บนภูเขาที่มีอากาศบริสุทธิ์และแสงแดดส่องเข้ามาเป็นภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจ ขณะที่ลงจากรถสิบทิศและหยาดฟ้าต่างก็รู้สึกถึงลมเย็นที่พัดผ่านใบหน้าของพวกเขา ทั้งคู่สูดกลิ่นหอมของต้นสนและดอกไม้ที่เบ่งบานตรงสวนหน้าบ้านจนเต็มปอด
หยาดฟ้ามองขึ้นไปที่ยอดเขาสูงตระหง่าน ที่ดูเหมือนจะทอดยาวขึ้นไปถึงบนท้องฟ้า และเธอรู้สึกผ่อนคลายและอัศจรรย์ใจ พระอาทิตย์เพิ่งเริ่มขึ้นพ้นยอดเขาแสงอ่อนๆ สาดส่องให้ความอบอุ่นไปทั่วทั้งพื้นที่
“เนียนเลยนะ รีบยกของลงจากรถสิ” หยาดฟ้าหันไปตะโกนบอกกับคนขับรถของเธอ เขาส่ายหน้าก่อนจะเดินไปขนของลงจากรถตามคำสั่ง
“หยาด หมอสิบ นี่ขับรถมากันจริงๆ เหรอเนี่ย” อิงนรีที่เพิ่งเห
