ตอนที่ 16
ถ้านับจากวันที่ฉันออกจากบ้านฮันเตอร์มา วันนี้ก็ถือเป็นวันที่ห้าแล้วที่ฉันไม่ได้เจอเขาเลย ไม่ได้รับการติดต่อจากเขา
มีก็แต่พี่ภีมและพี่พร้อมที่แวะเวียนมาหาฉันทุกวัน
“วันนี้พวกพี่กลับก่อนนะ”
“ค่ะ อันที่จริงพี่ไม่ต้องซื้อขนมมาให้ดาร์ลิงเยอะแยะขนาดนี้ก็ได้นะคะ”
ฉันว่าพลางก้มลงมองถุงขนมมากมายในมือ
“ไม่เป็นไรหรอกไม่ใช่เงินพวกพี่”
“เอ๊ะ!?”
“พี่ต้องไปแล้ว ขอถ่ายรูปก่อน”
พี่พร้อมยกมือถือขึ้นถ่ายรูปฉันดังเช่นทุกครั้งเวลาที่พวกเขามาหา
“ถามหน่อย พี่จะถ่ายรูปดาร์ลิงไปทำไมทุกวัน”
“เอาไปให้หมาที่บ้านดูน่ะ”
พี่ภีมตอบพลางขยิบตาให้ราวกับมีอะไรแฝง
“มันไม่ได้ดูเดี๋ยวจะคลั่งตาย”
พี่พร้อมพูดขึ้นยิ้ม ๆ อีกคน นั่นยิ่งทำให้ฉันขมวดคิ้วยุ่งเข้าไปอีก และไม่ทันที่ฉันจะได้ถามต่อ พี่พร้อมก็เดินกอดคอพี่ภีมออกไปแล้ว
พร้อมขับรถเข้ามาจอดในโรงจอดรถบ้านตัวเอง สายตาเหลือบไปเห็นรถของฮันเตอร์ที่ยังจอดอยู่
